ಸರ್ವಜ್ಞನ ತ್ರಿಪದಿಗಳು (801-850)

ಸರ್ವಜ್ಞನ ತ್ರಿಪದಿಗಳು

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 801 :

ಮಣಿಯ ಮಾಡಿದನೊಬ್ಬ । ಹೆಣೆದು ಕಟ್ಟಿದನೊಬ್ಬ।

ಕುಣಿದಾಡಿ ಸತ್ತನವನೊಬ್ಬ ಸಂತೆಯೊಳು।

ಹೆಣನ ಮಾರಿದನು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 802 :

ಅರೆವ ಕಲ್ಲಿನ ಮೇಲೆ ಮರ ಮೂಡಿದುದ ಕಂಡೆ ।

ಮರದ ಮೇಲೆರಡು ಕೈಕಂಡೆ ಚನ್ನಾಗಿ ।

ಇರುವುದಾ ಕಂಡೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 803 :

ಇಲ್ಲದನು ಇಲ್ಲೆನಲಿ । ಕಿಲ್ಲಿಯೇ ಕಲಿಯದಲೆ ।

ಇಲ್ಲದಾ ಮಾಯಿ-ಊಂಟೆಂಬ ಮೂಢಾತ್ಮ ।

ಗೆಲ್ಲಿಯದು ಮುಕ್ತಿ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 804 :

ವಿದ್ಯೆ ಕಲಿತರೆ ಇಲ್ಲ ಬುದ್ಧಿ ಕಲಿತರೆ ಇಲ್ಲ

ಉದ್ಯೋಗ ಮಾಡಿದರೆ ಇಲ್ಲ ಗುರುಕರುಣ

ವಿದ್ದಲ್ಲದಿಲ್ಲ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 805 :

ಭೊತೇಶ ಶರಣೆಂಬ । ಜಾತಿ ಮಾದಿಗನಲ್ಲ

ಜಾತಿಯಲಿ ಹುಟ್ಟಿ ಭೊತೇಶ – ಶರಣೆನ್ನ

ದಾತ ಮಾದಿಗನು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 806 :

ಮಾತು ಬಲ್ಲಾತಂಗೆ । ಮಾತೊಂದು ಮಾಣಿಕವು ।

ಮಾತ ತಾನರಿಯದ ಅಧಮಗೆ ಮಾಣಿಕವು ।

ತೂತು ಬಿದ್ದಂತೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 807 :

ಆಡೆಂದರಾಡದದು। ಆಡ ಮರನೇರುವದು।

ಕೂಡದೆ ಕೊಂಕಿ ನಡೆಯುವದು ಕಡಿದರೆ।

ಬಾಡದದು ಪೇಳಿ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 808 :

ಯಾತರ ಹೂವಾದರು | ನಾತರೆ ಸಾಲದೆ

ಜಾತಿ-ವಿಜಾತಿ ಯೆನಬೇಡ – ಶಿವನೊಲಿ

ದಾತನೇ ಜಾತಿ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 809 :

ಕರಚರಣವದಕಿದ್ದು । ಕರೆದಲ್ಲಿ ಬಾರದದು।

ಕರದಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿ ಸ್ಥಿರವಾಗಿ ಇರುವದಿದ

ರಿರವರಿದು ಪೇಳಿ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 810 :

ಮಾತಿಂಗೆ ಮಾತುಗಳು ಓತು ಸಾಸಿರವುಂಟು

ಮಾತಾಡಿದಂತೆ ನಡೆದರೆ ಕೈಲಾಸಕಾತನೇ

ಒಡೆಯ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 811 :

ಇಂದುವಿನೊಳುರಿಯುಂಟೆ । ಸಿಂಧುವಿನೊಳರಬುಂಟೆ ।

ಸಂದವೀರನೊಳು ಭಯವುಂಟೇ ? ಭಕ್ತಂಗೆ ।

ಸಂದೇಹವುಂಟೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 812 :

ಒಂದೂರೊಳಿರಲು ಗುರು। ವಂದನೆಯ ಮಾಡದಲೆ।

ಸಂದಿಸಿ ಕೂಳನುಣುತಿಪ್ಪವನ ಬದುಕು।

ಹಂದಿಯಂತೆಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 813 :

ಮಾನವನ ದುರ್ಗುಣವ | ನೇನೆಂದು ಬಣ್ಣಿಸುವೆ

ದಾನಗೈಯಲು ಕನಲುವ – ದಂಡವನು

ಮೋನದಿಂ ತೆರುವ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 814 :

ಅರವತ್ತು ಸಿಂಹ ಒಂ। ದಿರುವೆ ಕಚ್ಚಿದ ಕಂಡೆ।

ಕೆರೆಯ ಕೋಡೊಡೆದುಧರೆ ಬೆಂದು ಕೈಲಾಸ।

ಉರಿವುದನು ಕಂಡೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 815 :

ಮುತ್ತು ಮುದುಕಿಗೆ ಏಕೆ । ತೊತ್ತೇಕೆ ಗುರುಗಳಿಗೆ ।

ಬತ್ತಿದಾ ಕೆರೆಗೆ ಮಿಗವೇಕೆ ಸವಣರಿಗೆ ।

ಮಿಥ್ಯತನವೇಕೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 816 :

ಕೋಡಗನ ಒಡನಾಟ । ಕೇಡಕ್ಕು ಸಂಸಾರ ।

ಕಾದಾಡಿ ಕೆಂಪು ಮಾಣಿಕವ ಕಲ್ಲೆಂದು ।

ಈಡಾಡಿದಂತೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 817 :

ಸತಿಯರಿರ್ದಡೆ ಏನು ? ಸುತರಾಗಿ ಫಲವೇನು ?

ಶತಕೋಟಿ ಧನವ ಗಳಿಸೇನು? ಭಕ್ತಿಯಾ

ಸ್ಥಿತಿಯಿಲ್ಲದನಕ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 818 :

ನಾಡೆಲೆಯ ಮೆಲ್ಲುವಳ । ಕೂಡೆ ಬೆಳ್ಳಗೆ ಬಾಯಿ

ಊಡಿದ ಅರುವೆ ಮೊಲೆಕಟ್ಟಿನಾಕೆಯನು।

ಕಾಡಬೇಡೆಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 819 :

ಹಸಿವರಿತು ಉಂಬುದು | ಬಿಸಿನೀರ ಕುಡಿವುದು

ಹಸಿವಕ್ಕು ವಿಷಯ ಘನವಕ್ಕು – ವೈದ್ಯಗೆ

ಬೆಸಸ ಬೇಡೆಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 820 :

ನಂಬಿಗೆಯ ಉಳ್ಳನಕ । ಕೊಂಬುವದು ಸಾಲವನು ।

ನಂಬಿಗೆಯ ಕೆಟ್ಟ ಬಳಿಕ ಬೆಂದಾವಿಗೆಯ ।

ಕುಂಭದಂತಕ್ಕು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 821 :

ಪರಮಾತ್ಮಗೆಣೆಯಿಲ್ಲಂ । ಬರಕನಿಚ್ಚಣಿಕಿಲ್ಲ ।

ಹೊರಗಾದ ಮೇಲೆ ಭಯವಿಲ್ಲ ಮೃತ್ಯದೊ ।

ಳಿರುವವರು ಇಲ್ಲ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 822 :

ಉಂಡುಂಡು ತಿರುಗುವಾ ಭಂಡರಾ ಕಳೆ ಬೇಡ

ಕಂಡು ಲಿಂಗವನು ಪೂಜಿಸಿದವಗೆ ಯಮ

ದಂಡ ಕಾಣಯ್ಯ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 823 :

ಮಾತಿಂಗೆ ಮಾತುಗಳು । ಓತು ಸಾಸಿರವುಂಟು ।

ಮಾತಾಡಿದಂತೆ ನಡೆದರಾ ಕೈಲಾಸ ।

ಕಾತನೇ ಒಡೆಯ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 824 :

ಅಂಬಲೂರೊಳಗೆಸೆವ । ಕುಂಬಾರಸಾಲೆಯಲಿ

ಇಂದಿನ । ಕಳೆಯ । ಮಾಳಿಯೊಳು – ಬಸವರಸ

ನಿಂಬಿಟ್ಟನೆನ್ನ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 825 :

ಬಿಂದು ನಾದಗಳಳಿದು । ಒಂದಾಗಿ ಶಿವನಲ್ಲಿ।

ಬಂಧುರದ ಬೆಳಗ ಕಂಡ ಶಿವಯೋಗಿಗೆ।

ಬಂಧನವು ಬಯಲು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 826 :

ನೀತಿ ದೇಶದ ಮಧ್ಯೆ । ನೀತಿಯಾ ಮೆಯಿಹುದು

ಪಾತಕರಿಗಿಹುದು ಸೆರೆಮನೆಯು, ಅರಮನೆ ಪು ।

ನೀತರಿಗೆಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 827 :

ಎಂಜಲು ಶೌಚವು । ಸಂಜೆಯೆಂದೆನ ಬೇಡ

ಕುಂಜರ ವನವ ನೆನೆವಂತೆ – ಬಿಡದೆ ನಿ

ರಂಜನನ ನೆನೆಯ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 828 :

ನರನಬೇಡುವ ದೈವ । ವರವೀಯಬಲ್ಲುದೇ।

ತಿರಿವರನಡರಿ ತಿರಿವರೇನಿದನರಿದು ।

ಹರನ ಬೇಡುವುದು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 829 :

ಹಿರಿಯ ಬೊಮ್ಮನು ಕೆಂಚ । ಹಿರಿಯ ಹರಿ ತಾ ಕರಿಕ

ಪುರಹರನು ಶುದ್ಧ ಧವಳಿತನು – ಇರೆ ಬೇರೆ

ಹರಗೆ ಸರಿಯಹರೀ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 830 :

ಆಕೆಯನು ಕಂಡು ಮನೆ ಆಕೆಯನು ಮರೆದಿಹರೆ

ಹಾಕಿದ ಉರಿಕೆ ಹರಿದಂತೆ , ಮನೆಯೊಳಿ

ದ್ದಾಕೆ ಕೆಡುಗು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 831 :

ಸಾಲುವೇದವನೋದಿ। ಶೀಲದಲಿ ಶುಚಿಯಾಗಿ।

ಶೂಲಿಯ ಪದವನರಿಯದೊಡೆ ಗಿಳಿಯೋದಿ।

ಹೇಲತಿಂದಂತೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 832 :

ಕೋಡಗಾದನು ಹರಿಯು। ಆಡಾದನಾ ಅಜನು।

ನೋಡಿದರೆ ಹರನು ನರಿಯಾದನುಳಿದವರ।

ಪಾಡೇನು ಹೇಳು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 833 :

ಮುನ್ನ ಮಾಡಿದ ಪಾಪ । ಹೊನ್ನಿನಿಂ ಪೋಪುದೇ ?

ಹೊನ್ನಿನಾ ಪುಣ್ಯವದು ಬೇರೆ ಪಾಪ ತಾ ।

ಮುನ್ನಿನಂತಿಹುದು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 834 :

ಹಾದರದ ಕಥೆಯನ್ನು । ಸೋದರರ ವಧೆಯನ್ನು।

ಆದರಿಸಿ ಪುಣ್ಯ ಕಥೆಯೆಂದು ಕೇಳುವರು

ಮಾದಿಗರು ನೋಡ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 835 :

ರುಚಿಗಳಿಗೆ ನೆರೆಗಳೆದು । ಶುಚಿಗಲಿ ಮೆರೆವಂಗೆ

ಪಚನವದು ಬೆಳಗಿ ಬಲದಿ ಬಾಳುವನೆಂಬಿ ।

ವಚನವೊಂದಿಹುದು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 836 :

ರಾಗಿಯನು ಉಂಬುವ ನಿ। ರೋಗಿ ಎಂದೆನೆಸುವನು।

ರಾಗಿಯು ಭೋಗಿಗಳಿಗಲ್ಲ, ಬಡವರಿ।

ಗಾಗಿ ಬೆಳೆದಿಹುದು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 837 :

ನೋಡಿರೇ ಎರಡೊರು । ಕೂಡಿದ ಮಧ್ಯದಲಿ

ಮೂಡಿಹ ಸ್ಮರನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ –

ನಾಡೆಯುದಯಿಸಿತು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 838 :

ಇರಿದರೆಯು ಹೇರಲ್ಲ। ಹರಿದರೆಯು ಸೀಳಿಲ್ಲ।

ತಿರಿಗೂಳ ಕೊಂಡು ಋಣವಿಲ್ಲ,ಕವಿಗಳಲಿ।

ಅರಿದರಿದ ಪೇಳಿ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 839 :

ಮುದಿನಾಯಿ ಮೊಲವ ಕಂ। ಡದು ಬೆನ್ನ ಹತ್ತಿದೋಲ್।

ಮುದುಕ ಜವ್ವನೆಯನೊಡಗೂಡೆ,ಮುದಿಗೂಬೆ।

ಯೊದರಿಕೊಂಡಂತೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 840 :

ಒಡಹುಟ್ಟಿದವ ಭಾಗ । ದೊಡವೆಯನು ಕೇಳಿದರೆ ।

ಕೊಡದೆ ಕದನದಲಿ ದುಡಿಯುವರೆ ಅದನು ।

ತ-ನ್ನೊಡನೆ ಹೂಳು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 841 :

ಜಾತಿಹೀನರ ಮನೆಯ । ಜ್ಯೋತಿ ತಾ ಹೀನವೇ ।

ಜಾತಿ-ವಿಜಾತಿಯೆನ್ನಬೇಡ ದೇವನೊಲಿ ।

ದಾತನೇ ಜಾತ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 842 :

ಮಲ್ಲಿಗೆಗೆ ಹುಳಿಯಕ್ಕು । ಕಲ್ಲಿಗೇ ಗಂಟಕ್ಕು ।

ಹಲ್ಲಿಗಂ ನೊಣನು ಸವಿಯಕ್ಕು ಕನ್ನಡದ ।

ಸೊಲ್ಲಗಳ ನೋಡಿ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 843 :

ಸೃಷ್ಟಿಯಲಿ ಜಿನಧರ್ಮ । ಪಟ್ಟಗಟ್ಟಿರುತಿಕ್ಕು ।

ಕೆಟ್ಟ ಕೆಡಗುಣಗವೆಲ್ಲ ತಲೆಹೋದ ।

ಅಟ್ಟೆಯಂತಿಕ್ಕು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 844 :

ಜ್ಞಾನವುಳ್ಳವನೊಡಲು। ಭಾನುಮಂಡಲದಂತೆ।

ಜ್ಞಾನವಿಲ್ಲದನ ಬರಿಯೊಡಲು ಹಾಳೂರ ।

ಸ್ಥಾನದಂತಿಕ್ಕು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 845 :

ಪ್ರಸ್ತಕ್ಕಿಲ್ಲದ ಮಾತು । ಹತ್ತು ಸಾವಿರ ವ್ಯರ್ಥ ।

ಕತ್ತೆ ಕೂಗಿದರೆ ಫಲವುಂಟು, ಬರಿಮಾತು ।

ಕತ್ತೆಗಿಂ ಕಷ್ಟ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 846 :

ಕರುವ ಕಾವಾಬುದ್ಧಿ । ಗುರುಳಿಗೆ ಇರದಿರಲು ।

ಧರಣಿಯಲಿ ಜನರು ಉಳಿವರೇ ? ಇವರೂರ ।

ನರಿಗಳೆಂದರಿಗು ? ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 847 :

ಬೆಂದಾವಿಗೆಯ ಭಾಂಡ । ಒಂದೊಂದು ಭೋಗವನು

ಅಂದಂದಿಗುಂಡು ಒಡೆದು ಹಂಚಾದಂತೆ

ಬಿಂದುವಿನ ದೇಹ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 848 :

ಈವಂಗೆ ದೇವಂಗೆ! ಆವುದಂತರವಯ್ಯ?।

ದೇವನು ಜಗಕೆ ಕೊಡುತಿಹನು, ಕೈಯಾರೆ।

ಈವನೇ ದೇವ ! ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 849 :

ಸತಿಯರಿರ್ದಡೇನು ? ಸುತರಾಗಿ ಫಲವೇನು ? ।

ಶತಕೋಟಿಧನವ ಗಳಿಸೇನು ? ಭಕ್ತಿಯಾ ।

ಸ್ಥಿತಿಯಿಲದನಕ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 850 :

ಗವುಡನೊಳು ಹಗೆತನವು । ಕಿವುಡನೊಳು ಏಕಾಂತ ।

ಪ್ರವುಢನೊಳೂ ಮೂಡನುಪದೇಶ, ಹಸುವಿಗೆ ।

ತವುಡನಿಟ್ಟಂತೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||