ಸರ್ವಜ್ಞನ ತ್ರಿಪದಿಗಳು (851-900)

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 851 :

ಕೊಟ್ಟವರ ತಲೆಬೆನ್ನ । ತಟ್ಟುವರು ಹಾರುವರು ।

ಕೊಟ್ಟೊಡನೆ ಕುಟ್ಟಿ ಕೆಡಹುವರು ಹಾರುವರ ।

ಬಟ್ಟೆ ಬೇಡೆಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 852 :

ಬೆಟ್ಟವನು ಕೊಂಡೊಂಬ್ಬ । ನಿಟ್ಟಿಹನು ಎಂದಿಹರೆ

ಇಟ್ಟಿಹನು ಎಂದು ಎನಬೇಕು ಮೂರ್ಖನಾ ।

ಬಟ್ಟೆ ಬೇಡೆಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 853 :

ಪರಸ್ತ್ರೀಯ ಗಮನದಿಂ । ಪರಲೋಕವದು ಹಾನಿ ।

ಸಿರಿತಗ್ಗಿ ತಲೆಯು ತೊಲಗಿತಾ ರಾವಣಗೆ ।

ನರಲೋಕದಲ್ಲಿ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 854 :

ಗಾಳಿಯಿಂ ಮರನುರಳಿ । ಹುಲ್ಲೆಲೆಯು ಉಳಿವಂತೆ ।

ಮೇಳಗಳ ಬಲದಿ ಉರಿಯುವಾ ಖಳನಳಿದು \

ಕೀಳಿ ಬಾಳುವನು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 855 :

ಆಕೆಯನು ತಾ ಹೋಗೆ। ಈಕೆ ಬಾರದ ಕಂಡು।

ಆಕೆ ಮರೆ ಸಾರಿ ನೆರೆದುತಾ ಮರಳಿ ಮ।

ತ್ತಾಕೆಯನೆ ತಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 856 :

ಮೀನಕ್ಕೆ ಗುರು ಬರಲು ।

ಮಾನಖಂಡಗವಕ್ಕು ಕಾನನವೆಲ್ಲ ಬೆಳೆಯಕ್ಕು ಪ್ರಜೆಗಳಿಗೆ ।

ಆನಂದವಕ್ಕು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 857 :

ಬೆಕ್ಕು ಮನೆಯೊಳು ಲೇಸು। ಮುಕ್ಕು ಕಲ್ಲಿಗೆ ಲೇಸು।

ನಕ್ಕು ನಗಿಸುವ ನುಡಿ ಲೇಸು, ಊರಿಂಗೆ।

ಒಕ್ಕಲಿಗ ಲೇಸು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 858 :

ನರಹರಿಯ ಕೊಲುವಂದು । ಎರಳೆಯನೆಸುವಂದು

ಮರಳಿ ವರಗಳನು ಕೊಡುವಂದು – ಸ್ಮರಹರೆಗೆ

ಸರಿಯಾರ ಕಾಣೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 859 :

ಭಕ್ತರೊಡಗೂಡುವದು । ಭಕ್ತರೊಡನಾಡುವದು ।

ಭಕ್ತಿಯೊಳು ಬಿಡುವ ಬೆರೆದಿರ್ದ ಭಕ್ತತಾ ।

ಮುಕ್ತನಾಗಿಹನು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 860 :

ಹಿರಿಯರಿಲ್ಲದ ಮನೆಯು। ಗುರುವು ಇಲ್ಲದ ಮಠವು।

ಅರಸುತನವಳಿದ ಅರಮನೆಯು ಹಣಹೋದ।

ಹರದನಂತಕ್ಕು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 861 :

ಹರಿಬ್ರಹ್ಮರೆಂಬವರು । ಹರನಿಂದಲಾದವರು

ಅರಸಿಂಗೆ ಆಳು ಸರಿಯಹನೆ – ಪಶುಪತಿಗೆ

ಸರಿ ಯಾರ ಕಾಣೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 862 :

ಸೊಣಗನಂದಣವೇರಿ । ಕುಣಿದು ಪೋಪುದು ಮಲಕೆ ।

ಟೊಣೆಯದೆನ್ನೊಡೆಯ ಕಾಯನ್ನ ಪಾದಕ್ಕೆ ।

ಮಣಿದು ಬೇಡುವೆನು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 863 :

ನಿತ್ಯ ನೇಮಗಳೇಕೆ? । ಮತ್ತೆ ಪೂಜೆಗಳೇಕೆ?।

ನೆತ್ತಿ ಬೋಳೇಕೆ? ಜಡೆಯೇಕೆ? ಅರಿದು ನೆರೆ।

ಸತ್ಯವುಳ್ಳರಿಗೆ ! ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 864 :

ಉದ್ದರಿಯ ಕೊಟ್ಟಣ್ಣ ಹದ್ದಾದ ಹಾವಾದ

ಎದ್ದೆದ್ದು ಬರುವ ನಾಯಾದ ಮೈಲಾರ

ಗೊಗ್ಗಯ್ಯನಾದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 865 :

ಚಿತ್ರವನು ನವಿಲೊಳು ವಿ ಚಿತ್ರವನು ಗಗನದೊಳು

ಪತ್ರ ಪುಷ್ಪಗಳ ವಿವಿಧವರ್ಣಗಳಿಂದ

ಚಿತ್ರಿಸಿದರಾರು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 866 :

ಎಣ್ಣೆ ಬತ್ತಿಯನೇರಿ। ನುಣ್ಬೆಳಗನೀವಂತೆ।

ಸಣ್ಣಾಗಿ ಸುಟ್ಟು ಬೆಳಗೀವ ಶಿವಯೋಗಿ।

ಸಣ್ಣಾತನೇನು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 867 :

ಆಡದಲೆ ಮಾಡುವನು । ರೂಢಿಯೊಳಗುತ್ತಮನು ।

ಆಡಿ ಮಾಡುವನು ಮಧ್ಯಮನು । ಅಧಮ ತಾ ।

ನಾಡಿ ಮಾಡದವ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 868 :

ಜಾಜಿಯಾ ಹೂ ಲೇಸು । ತೇಜಿವಾಹನ – ಲೇಸು ।

ರಾಜಮಂದಿರದೊಳಿರಲೇಸು ತಪ್ಪುಗಳ ।

ಮಾಜುವದು ಲೇಸು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 869 :

ಕಾದ ಕಬ್ಬುನವು ತಾ । ಹೊಯ್ದೊಡನೆ ಕೂಡುವದು ।

ಹೋದಲ್ಲಿ ಮಾತು ಮರೆದರಾ ಕಬ್ಬುನವು ।

ಕಾದಾರಿದಂತೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 870 :

ತುತ್ತು ತುತ್ತಿಗೆ ಹೊಟ್ಟೆ । ತಿತ್ತಿಯಂತಾಗುವದು ।

ತುತ್ತು ಅರಗಳಿಗೆ ತಡೆದಿಹರೆ,

ಹೆಡೆಹಾವು ಹುತ್ತು ಬಿಟ್ಟಂತೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 871 :

ಮಾತು ಬಂದಲ್ಲಿ ತಾ | ಸೋತು ಬರುವುದು ಲೇಸು

ಮಾತಿಂಗೆ ಮಾತು ಮಥಿಸೆ – ವಿಧಿ ಬಂದು

ಆತುಕೊಂಡಿಹುದು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 872 :

ಓದುವಾದಗಳೇಕೆ | ಗಾದೆಯ ಮಾತೇಕೆ

ವೇದ-ಪುರಾಣ ನಿನಗೇಕೆ – ಲಿಂಗದ

ಹಾದಿಯನರಿದವಗೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 873 :

ಎಮ್ಮೆ ಹಯನವು ಲೇಸು । ಕಮ್ಮನಾಮ್ಲವು ಲೇಸು ।

ಸುಮ್ಮನೆಯ ಒಡವೆ ಬರಲೇಸು ಊರಿಂಗೆ ।

ಕಮ್ಮಾರ ಲೇಸು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 874 :

ಅಕ್ಕವನರಿಯದ। ನಿಷ್ಕರುಣಿಯುಣುತಿಪ್ಪ।

ಅಕ್ಕರವರಿದು ಅಜನುಂಬ ದ್ವಿಜ ತನ್ನ।

ಮಕ್ಕಳನೆ ತಿಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 875 :

ಗಾಣಿಗನ ಒಡನಾಟ । ಕೋಣನಾ ಬೇಸಾಯ ।

ಕ್ಷೀಣಿಸುವ ಕುತ್ತ-ಸಮರ, ಕ್ಷಾಮಗಳಿಂದ ।

ಪ್ರಾಣವೇಗಾಸಿ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 876 :

ಬೂದಿಯೊಳು ಹುದುಗಿಸುತ । ವೇಧಿಸುತ ಮರೆಮಾಡಿ ।

ಕಾದಿರ್ದ ಚಿನ್ನದೊಳು ಬೆರಸಿ ಒರೆಹಚ್ಚಿ ।

ಊದುತಲಿ ಟೊಣೆವ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 877 :

ಕರೆಯದಲೆ ಬರುವವನ। ಬರೆಯದಲೆ ಓದುವವನ।

ಬರೆಗಾಲಿಂದ ನಡೆವವನ ಕರೆತಂದು ।

ಕೆರದಿ ಹೊಡೆಯೆಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 878 :

ಕ್ಷೀರದಲ್ಲಿ ಘೃತ, ವಿಮಲ। ನೀರಿನೊಳು ಶಿಖಿಯಿರ್ದು।

ಆರಿಗೂ ತೋರದದರಂತೆ ಎನ್ನೊಳಗೆ।

ಸಾರಿಹನು ಶಿವನು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 879 :

ಅಂದಿನಾ । ಪುಷ್ಪದತ್ತ ಬಂದ ವರರುಚಿಯಾಗಿ

ಮುಂ ದೇವಸಾಲೆ ಸರ್ವಜ್ಞ- ನೆಂದೆನಿಸಿ

ನಿಂದವನು ತಾನೇ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 880 :

ಹೊಲಸು ಮಾಂಸದ ಹುತ್ತು | ಎಲುವಿನ ಹಂಜರವು

ಹೊಲೆ ಬಲಿದ ತನುವಿನೊಳಗಿರ್ದು – ಮತ್ತದರ

ಕುಲವನೆಣಿಸುವರೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 881 :

ಸಿರಿಯ ಸಂಸಾರವು । ಸ್ಥಿರವೆಂದು ನಂಬದಿರು ।

ಹಿರಿದೊಂದು ಸಂತೆ ನೆರೆದೊಂದು ಜಾವಕ್ಕೆ ।

ಹರಿದು ಹೋದಂತೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 882 :

ಗುರುಪಾದ ಸೇವೆ ತಾ ದೊರಕೊಂಡಿತಾದೊಡೆ

ಹಿರಿದಪ್ಪ ಪಾಪ ಹರೆವುದು – ಕರ್ಪುರದ

ಗಿರಿಯ ಸುಟ್ಟಂತೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 883 :

ಇತ್ತುದನು ಈಯದನ । ಮೃತ್ಯುವೊಯ್ಯುದೆ ಬಿಡದು

ಹತ್ತಿರ್ದ ಲಕ್ಷ್ಮಿ, ತೊಲಗಿ ಹುಟ್ಟುವನವನ ।

ತೊತ್ತಾಗಿ ಮುಂದೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 884 :

ಕರೆಯದಲೆ ಬರುವವನ ।

ಬರೆಯದಲೆ ಓದುವ ಬರಗಾಲಿನಿಂದ ನಡೆವವನ । ಕರೆತಂದು ।

ಕೆರೆದಿ ಹೊಡೆಯೆಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 885 :

ಏರುವಾ ಕುದುರೆಯನು । ಹೇರುವಾ ಎತ್ತನ್ನು ।

ಬೇರೂರಲಿದ್ದ ಸತಿಯನ್ನು ಬೇರೋಬ್ಬ ।

ಸೇರದೇ ಬಿಡರು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 886 :

ಓರ್ವನಲ್ಲದೆ ಮತ್ತೆ | ಈರ್ವರುಂಟೇ ಮರುಳೆ

ಸರ್ವಜ್ಞ||

ನೋರ್ವ ಜಗಕೆಲ್ಲ – ಕರ್ತಾರ

ನೋರ್ವನೇ ದೇವ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 887 :

ಕಳ್ಳತನ-ಕಪಟಗಳು । ಸುಳ್ಳಿನಾ ಮೂಲವವು ।

ಕಳ್ಳ ಕೈಗಳ್ಳ ಮೈಗಳ್ಳನೊಮ್ಮೆ ।

ಕೊಳ್ಳಗಾಣುವನು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 888 :

ಬಸವ ಗುರುವಿನ ಹೆಸರ | ಬಲ್ಲವರಾರಿಲ್ಲ

ಪುಸಿಮಾತನಾಡಿ ಕೆಡದಿರಿ – ಲೋಕಕ್ಕೆ

ಬಸವನೇ ಕರ್ತ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 889 :

ಕುಡಿವ ನೀರನು ತಂದು । ಅಡಿಗೆ ಮಾಡಿದ ಮೇಲೆ ।

ಒಡನುಣ್ಣದಾಗದಿಂತೆಂಬ ಮನುಜರ್‍ಅ ।

ಒಡನಾಟವೇಕೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 890 :

ಕಚ್ಚಿದರೆ ಕಚ್ಚುವದು । ಕಿಚ್ಚಲ್ಲ ಕೊಳ್ಳೆಯಲ್ಲ ।

ಆಶ್ಚರ್ಯವಲ್ಲ, ಅರಿದಲ್ಲವೀ ಮಾತು ।

ನಿಶ್ಚರ್ಯವಲ್ಲ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 891 :

ಮರನೊತ್ತಿಬೇಯುವದು । ಉರಿತಾಕಿ ಬೇಯದದು ?

ಪುರಗಳ ನುಂಗಿ ಬೆಳಗುವದು ಲೋಕದಲಿ ।

ನರನಿದೇನೆಂಬೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 892 :

ಪುಣ್ಯತನಗುಳ್ಳ ನರ । ಮನ್ನಣೆಯು ಪಿರಿದಕ್ಕು ।

ಹಣ್ಣಿರ್ದ ಕಾರ್ಯ – ಫಲವಕ್ಕು ಹಿಡಿದಿರ್ದ ।

ಮಣ್ಣು ಹೊನ್ನಕ್ಕು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 893 :

ಪೀಠ ಮೂಢಗೆ ಹೊಲ್ಲ । ಕೀಟ ನಿದ್ದೆಗೆ ಹೊಲ್ಲ ।

ತೀಟಿಯದು ಹೊಲ್ಲ ಕಜ್ಜಿಯಾ, ದುರ್ಜನರ ।

ಕಾಣವೇ ಹೊಲ್ಲ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 894 :

ಪರತತ್ವ ತನ್ನೊಳಗೆ । ಎರವಿಲ್ಲದಿರುತಿರಲು

ಪರದೇಶಿಯಾಗಿ ಇರುತಿರು – ವಾತನ

ಪರಮ ಗುರುವೆಂಬೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 895 :

ಉರಿಯದೆ ಮೆರೆಯದಲೆ। ಶಿರನೆತ್ತಿ ನೋಡದಲೆ ।

ಸರಿ ಬಂದ ಸ್ಥಾನದಿರುವವಳು ದೊರಕುವುದು।

ಗುರುಕರುಣವೆಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 896 :

ಸೂಳೆಯಲಿ ಮಗ ಹುಟ್ಟಿ। ಆಳುವನು ಮುನೆಪುರವ।

ಕಾಳಗವಿಲ್ಲದವ ಮಡಿಯೆ ಪುರವೆಲ್ಲ।

ಕೋಳು ಹೋದೀತು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 897 :

ಎತ್ತು ಇಲ್ಲದ ಬಂಡಿ । ಒತ್ತೊತ್ತಿ ನಡಿಸುವರು ।

ಸುತ್ತಲೂ ರಾಜ್ಯವಾಳುವರು ಕಡೆಯಲ್ಲಿ ।

ಮೃತ್ಯುಹೊಂದುವರು । ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 898 :

ದಿನಪತಿಗೆ ಎಣೆಯಿಲ್ಲ । ಧನಪತಿ ಸ್ಥಿರವಲ್ಲ ।

ಅನುಭವಿಗೆ ಬೇರೆ ಮತವಿಲ್ಲ ಅರಿದಂಗೆ ।

ಮುನಿವವರೆ ಇಲ್ಲ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 899 :

ಒಕ್ಕಲಿಲ್ಲದ ಊರು । ಮಕ್ಕಳಿಲ್ಲದ ಮನೆಯು ।

ಲೆಕ್ಕವಿಲ್ಲದವನ ಬೇಹಾರ ಇವು ಮೂರು ।

ದು:ಖ ಕಾಣಯ್ಯ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 900 :

ಅತಿಯಾಶೆ ಮಾಡುವನು । ಗತಿಗೇಡಿಯಾಗುವನು

ಅತಿಯಾಶೆಯಿಂದ ಮತಿ ಕೆಡಗು ರತಿಯಿಂದ ।

ಸತಿ-ಸುತರು ಕೆಡಗು ಸರ್ವಜ್ಞ||