ಸರ್ವಜ್ಞನ ತ್ರಿಪದಿಗಳು (751-800) :

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 751 :

ಕಪ್ಪು ಬಣ್ಣದ ನೀರೆ । ಒಪ್ಪುವಳು ಗಗನದಲಿ।

ಕಪ್ಪಿನ ಸೀರೆಬಿಳಿಯಾಗೆ ಅವಳನ್ನು।

ಅಪ್ಪುವವರಿಲ್ಲ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 752 :

ಅರಿವಿನಾ ಅರಿವು ತಾ । ಧರಯೊಳಗೆ ಮೆರೆದಿಹುದು ।

ಅರಿವಿನಾ ಅರಿವಹರಿವಹರಿಹರರು ಬೊಮ್ಮನೂ ।

ಅರಿಯರೈ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 753 :

ಹಸಿಯ ಸೌದೆಯ ತಂದು | ಹೊಸೆದರುಂಟೇ ಕಿಚ್ಚು

ವಿಷಯಂಗಳುಳ್ಳ ಮನುಜರಿಗೆ – ಗುರುಕರುಣ

ವಶವರ್ತಿಯಹುದೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 754 :

ಎತ್ತ ಹೋದರೆ ಮನ ಹತ್ತಿಕೊಂಡಿರುತಿಹುದು

ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಮುನಿದು ಕೊಳಲರಿಯ ಜ್ಞಾನದಾ

ಬಿತ್ತು ಲೇಸಯ್ಯ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 755 :

ಓದು ವಾದಗಳೇಕೆ, ಗಾದಿಯ ಮಾತೇಕೆ

ವೇದ ಪುರಾಣ ನಿನಗೇಕೆ? ಲಿಂಗದಾ

ಹಾದಿಯರಿದವಗೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 756 :

ಹತ್ತು ಸಾವಿರ ಕಣ್ಣು । ನೆತ್ತಿಲಾದರು ।

ಬಾಲ ಹುತ್ತಿನಾ ಹುಳವ ಹಿಡಿಯುವದು ಕವಿಜನರೆ ।

ಮೊತ್ತವಿದನ್ಹೇಳಿ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 757 :

ಕತ್ತೆ ಬೂದಿಲಿ ಹೊರಳಿ।ಮತ್ತೆ ಯತಿಯಪ್ಪುದೇ।

ತತ್ವವರಿಯದಲೆ ಭಸಿತವಿಟ್ಟವ ಶುದ್ಧ।

ಕತ್ತೆಯಂತೆಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 758 :

ಉರಿಯುದಕ ಶೀತವು | ಉರಗಪತಿ ಭೀಕರವು

ಗುರುವಾಜ್ಞೆಗಂಜಿ ಕೆಡುವವು – ಇದ ನರ

ರರಿಯದೆ ಕೆಡುಗು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 759 :

ಎರೆಯನ್ನು ಉಳುವಂಗೆ । ದೊರೆಯನ್ನು ಪಿಡಿದಂಗೆ ।

ಉರಗ ಭೂಷಣನ ನೆನೆವಂಗೆ ಭಾಗ್ಯವು ।

ಅರಿದಲ್ಲವೆಂದು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 760 :

ಹಂದಿ ಚಂದನಸಾರ । ಗಂಧವ ಬಲ್ಲುದೇ

ಒಂದುವ ತಿಳಿಯಲರಿಯದನ – ಗುರುವಿಗೆ

ನಿಂದ್ಯವೇ ಬಹುದು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 761 :

ಕಡೆ ಬಿಳಿದು ನಡುಗಪ್ಪು। ಉಡುವ ವಸ್ತ್ರವದಲ್ಲ।

ಬಿಡದೆ ನೀರುಂಟು ಮಡುವಲ್ಲ, ಕವಿಗಳೀ।

ಬೆಡಗ ಪೇಳುವದು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 762 :

ಅತ್ತಲಂಬಲಿಯೊಳಗೆ ಇತ್ತೊಬ್ಬನಿದ್ದಾನೆ ।

ಅತ್ತವನ ನೋಡು ಜನರೆಲ್ಲ ಈ ತುತ್ತ ।

ನೆಂತುಂಬರಯ್ಯ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 763 :

ಎಲ್ಲವರು ಬಯ್ದರೂ । ಕಲ್ಲು ಕೊಂಡೊಗೆದರೂ ।

ಅಲ್ಲದಾ ಮಾತು ನುಡಿದರೂ ಶಿವನಲ್ಲಿ ।

ತಲ್ಲಣಿಸು ಬೇಡ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 764 :

ಉಳ್ಳವನು ನುಡಿದಿಹರೆ । ಒಳ್ಳಿತೆಂದೆನ್ನುವರು ।

ಇಲ್ಲದಾ ಬಡವ ನುಡಿದಿಹರೆ । ಬಾಯೊಳಗೆ ।

ಹಳ್ಳು ಕಡಿದಂತೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 765 :

ಅರ್ಥಸಿಕ್ಕರೆ ಬಿಡರು ।

ವ್ಯರ್ಥ ಶ್ರಮಪಡದ ನರ್ಥಕ್ಕೆ ಪರರ ನೂಕಿಪರು, ವಿಪ್ರರಿಂ ।

ಸ್ವಾರ್ಥಿಗಳಿಲ್ಲ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 766 :

ಆಗಿಯ ಹುಣ್ಣಿವೆ ಹೋದ । ಮಿಗೆ ಮೂರ ದಿವಸಕ್ಕೆ ।

ಮೃಗಧರನ ಕೂಡೆ ಮೃಗವಿರಲು ಮಳೆಗಾಲ ।

ಜಗದಣಿಯಲಕ್ಕು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 767 :

ಲೋಭದಿಂ ಕೌರವನು । ಲಾಭವನು ಪಡೆದಿಹನೆ ? ।

ನಾಭಿಯಿಂ ಕೆಳಗೆ ಎರಡೂರ ಕೊಂದಾಗ ।

ಲಾಭ ಬಂದಿಹುದೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 768 :

ಕುಲವಿಲ್ಲ ಯೋಗಿಗೆ। ಛಲವಿಲ್ಲ ಜ್ಞಾನಿಗೆ।

ತೊಲೆ ಕಂಬವಿಲ್ಲ ಗಗನಕ್ಕೆ, ಸ್ವರ್ಗದಲಿ ।

ಹೊಲಗೇರಿಯಿಲ್ಲ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 769 :

ಸತ್ತವರಿಗತ್ತು ಬೇ । ಸತ್ತರವರುಳಿವರೇ ।

ಹತ್ತೆಂಟು ಕಾಲ ತಡನಕ್ಕು ಬಳಿಕೆಗೆಲ್ಲ ।

ರತ್ತಲೇ ಅಕ್ಕು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 770 :

ಉರಿ ಬಂದು ಬೇಲಿಯನು ।

ಹರಿದು ಹೊಕ್ಕದ ಕಂಡೆ ಅರಿಯದಿದರ ಬಗೆಗೆ ಕವಿಕುಲ

ಶೇಷ್ಠರುಗಳೆಂದರಿದು ಪೇಳಿ । ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 771 :

ಪಾಲಿಸುವ ಹರಿಯು ತಾ, ಸೋಲನೆಂದೆನಬೇಡ

ಶೂಲಿ ತ ಮಗನ ತಲೆ ಚಿಗುಟಿ ಹರಿ ಏಕೆ

ಪಾಲಿಸದೆ ಹೋದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 772 :

ಅಂತರದಲಡಿ ನಾಲ್ಕು । ಸ್ವಂತವಿಟ್ಟವು ನಾಲ್ಕು ।

ಮುಂತೆರಡು ಕೋಡು ಕಿವಿಯಾರು, ಕಣ್ಣೇಳು।

ಎಂತ ಮೃಗವಯ್ಯ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 773 :

ಓರ್ವನಲ್ಲದೆ ಮತ್ತೆ । ಇರ್ವರುಂಟೇ ಮರುಳೆ

ನೊರ್ವ ಜಗಕೆಲ್ಲ – ಕರ್ತಾರ

ನೊರ್ವನೇ ದೇವ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 774 :

ಕಂಬಳಿಯ ಹೊದೆವ ತಂ। ನಿಂಬಿನೊಳಗಿರಬೇಕು।

ಕಂಬಳಿಯು ಬೆನ್ನು ಬಿಡದಿರಲು ನರಕದ ।

ಕುಂಭದೊಳಗಿಹನು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 775 :

ಕರ್ಮಿಗೆ ತತ್ವದ । ಮರ್ಮ ದೊರಕೊಂಬುದೆ ?।

ಚರ್ಮವನು ತಿಂಬ ಶುನಕಂಗೆ ಪಾಯಸದ ।

ಕೂರ್ಮೆಯೇಕಯ್ಯ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 776 :

ಸೊಡರು ಸುಲಿಗೆಯ ಆಳು । ಪಡೆದುಂಬೆ ಸೂಳೆಯೂ ।

ತುಡುಗುಣಿಯ । ನಾಯಿ, ಅಳಿಯನೂ, ಅರಸಾಳು ।

ಬಡತನವನರಿಯರು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 777 :

ಕಣ್ಣು ಸಣ್ಣದು ತಾನು । ಹಣ್ಣದಿಹುದೊಂದಿಲ್ಲ ।

ತಣ್ಣಗಿಹ ಮನವ, ನುರಿಸುವದು ಇದನು ಕೊಕೊಂ ।

ದಣ್ಣಗಳು ಆರು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 778 :

ಅಂಗನೆಯ ಗುಣೆಯಾಗಿ , ಅಂಗಳದಿ ಹೊರಸಾಗಿ

ತಂಗಾಳಿ ಚೊನ್ನದಿರುಳಾಗಿ , ಬೇಸಿಗೆಂದು

ಹಿಂಗದೇ ಇರಲಿ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 779 :

ಎಂಜಲೂ ಅಶೌಚ

ಸಂಜೆಯೆಂದೆನಬೇಡ ಕುಂಜರವು ವನವ ನೆನವಂತೆ ಬಿಡದೆನಿ

ರಂಜನನ ನೆನೆಯೊ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 780 :

ಗಾಜು ನೋಟಕೆ ಲೇಸು । ತೇಜಿ ಏರಲು ಲೇಸು ।

ರಾಜಂಗೆ ವಸ್ತ್ರ ಇರಲೇಸು ಊಟಕ್ಕೆ ।

ರಾಜನ್ನ ಲೇಸು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 781 :

ಎಂತು ಪ್ರಾಣಿ ಕೊಲ್ಲ । ದಂತುಂಟು ಜಿನಧರ್ಮ ।

ಜಂತು ಬಸುರಲ್ಲಿ ಸಾಯಲು ಆ ಜೀವಿಯು ।

ಎಂತಾದ ಶ್ರವಣ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 782 :

ಆಡಿ ನಳ ಕೆಟ್ಟ ಮ । ತ್ತಾಡಿ ಧರೂಮಜ ಕೆಟ್ಟ।

ನೋಡಿದ ನಾಲ್ವರು ತಿರಿದುಣಲು ನೆತ್ತವನು ।

ಆಡಬೇಡೆಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 783 :

ಎಲ್ಲವರು ಹಿರಿಯವರು । ಬಲ್ಲವರು ಗುರು ಅವರು

ನಲ್ಲಳುರೆ ಮುಂದೆ ಸುಳಿದರೇ ಲೋಕದೊಳ ।

ಗೊಲ್ಲದವರಾರು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 784 :

ಕೆಟ್ಟರ್ ದ್ವಿಜರಿಂದ । ಕೆಟ್ಟವರು ಇನ್ನಿಲ್ಲ ।

ಕೆಟ್ಟುವದು ಬಿಟ್ಟು ನಡೆದರೇ ಅವರಿಂದ ।

ನೆಟ್ಟನವರಿಲ್ಲ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 785 :

ಪಂಚತಾರೆಯ ಮೃಗದ । ಲಾಂಛನವು ಸಹ ತಾರೆ ।

ಕಂಚಿಯಿಂದಿತ್ತ ಮಳೆಯಿಲ್ಲ ಭತ್ತವನು ।

ಸಂಚಮಡಗುವದು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 786 :

ಏನಾದಡೇನಯ್ಯ | ತಾನಾಗದನ್ನಕ್ಕ

ತಾನಾಗಿ ತನ್ನನರಿದಡೆ – ಲೋಕ ತಾ

ನೇನಾದಡೇನು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 787 :

ಹರೆಯಲ್ಲಿನ ಪಾಪ । ಕೆರೆಯಲ್ಲಿ ಪೋಪುದೇ ?

ಒರೆಗಲ್ಲಿನಂತೆ ವಿಧಿಯಿರಲು ನೀತಿಯಾ ।

ಇರವು ಬೇರೆಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 788 :

ಮಗಳಕ್ಕ ತಂಗಿಯು । ಮಿಗೆ ಸೊಸೊಯು ನಾದಿನಿಯು

ಜಗದ ವನಿತೆಯರು ಜನನಿ ಮಂತಾದವರು

ಜಗಕೊಬ್ಬಳೈಸೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 789 :

ಮಜ್ಜಿಗೂಟಕೆ ಲೇಸು । ಮಜ್ಜನಕೆ ಮಡಿ ಲೇಸು ।

ಕಜ್ಜಾಯ ತುಪ್ಪ ಉಣ ಲೇಸು ।

ಮನೆಗೊಬ್ಬ ಅಜ್ಜಿ ಲೇಸೆಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 790 :

ಮದ್ದ ಮೆದ್ದವನು ಪ್ರಬುದ್ಧ ನೆಂದೆನಬೇಡ ।

ಮದ್ದು ಸಂಕಟವನೆಬ್ಬಿಸಲು ಹೆಡೆಕತ್ತ ।

ಗುದ್ದಿ ಕೊಳುತಿಹುದು । ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 791 :

ಉದ್ದರಿಯ ಕೊಟ್ಟಣ್ಣ । ಹದ್ದಾದ ಹಾವಾದ ।

ಎದ್ದೆದ್ದು ಬರುವ ನಾಯಾದ,

ಮೈಲಾರ ಗೊಗ್ಗಯ್ಯನಾದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 792 :

ಬೊಮ್ಮನಿರ್ಮಿಪನೆಂಬ ಮರ್ಮತಿಯ ನೀ ಕೇಳು

ಬೊಮ್ಮನಾ ಸತಿಗೆ ಮೂಗಿಲ್ಲವಾಮೂಗ

ನಿರ್ಮಿಸನದೇಕೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 793 :

ತಾ ಯೆಂಬೆನಲ್ಲದೆ । ತಾಯಿ ನಾನೆಂಬೆನೆ?

ತಾಯಿಯೆಂದಾನು ನುಡಿದೇನು ಪರಸ್ತ್ರೀಯ।

ತಾಯಿಯೆಂದೆಂಬೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 794 :

ಕಂಗಳಿಚ್ಛೆಗೆ ಪರಿದು | ಭಂಗಗೊಳದಿರು ಮನುಜ

ಲಿಂಗದಲಿ ಮನವ ನಿಲ್ಲಿಸಿ – ಸತ್ಯದಿ ನಿಲೆ

ಲಿಂಗವೇಯಹೆಯೊ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 795 :

ಹಲ್ಲುದರೆ ರಕುತವದು । ಎಲ್ಲವೂ ಬಾಯೊಳಗೆ ।

ಖುಲ್ಲ ರಕ್ಕಸರು ಮಾನವರು, ನೆರೆ ಶೀಲ ।

ವೆಲ್ಲಿಹುದು ಹೇಳು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 796 :

ಸುಂಕದ ಅಣ್ಣಗಳಾ । ಬಿಂಕವನು ಏನೆಂಬೆ ।

ಸುಂಕಕ್ಕೆ ಸಟಿಯ ನೆರೆಮಾಡಿ, ಕಡೆಯಲ್ಲಿ ಟೊಂಕ

ಮುರಿದಿಹುದು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 797 :

ಹತ್ತು ಸಾಸಿರ ಕಣ್ಣು । ಕತ್ತಿನಲೆ ಕಿರಿ ಬಾಲ।

ತುತ್ತನೆ ಹಿಡಿದು ತರುತಿಹುದು ಕವಿಗಳಿದ।

ರರ್ಥವನು ಪೇಳಿ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 798 :

ದೇಹ ದೇವಾಲಯವು । ಜೀವವೇ ಶಿವಲಿಂಗ ।

ಬಾಹ್ಯಾಂಗಳಳಿದು ಭಜಿಪಂಗೆ ಮುಕ್ತಿಸಂ

ದೇಹವಿಲ್ಲೆಂದು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 799 :

ಗುರುಪಾದಸೇವೆ ತಾ । ದೊರೆಕೊಂಡಿತಾದೊಡೆ

ಹರೆವುದು ಪಾಪವರಿದೆನಲು – ವಜ್ರಾಯುಧದಿ

ಗಿರಿಯ ಹೊಯ್ದಂತೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 800 :

ಆಡಾದನಾ ಅಜನು । ಕೊಡಗನದಾದನು ಹರಿಯು

ನೋಡಿದರೆ ಶಿವನು ನರಿಯಾದನೀ ಬೆಡಗೆ

ರೂಢಿಯೊಳು ಬಲ್ಲೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||