ಸರ್ವಜ್ಞನ ತ್ರಿಪದಿಗಳು (701-750)

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 701 :

ಆಳು ಇದ್ದರೆ ಅರಸು । ಕೂಳು ಇದ್ದರೆ ಬಿರುಸು ।

ಆಳುಕೂಳುಗಳು ಮೇಳವಿಲ್ಲದ ಮನೆಯ ।

ಬಾಳುಗೇಡೆಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 702 :

ಅರಿಯ ದೆಸಗಿದೆ ಪಾಪ । ಅರಿತರದು ತನಗೊಳಿತು ।

ಅರಿತರಿತು ಮಾಡಿ ಮರೆತವನು ತನ್ನ ತಾ ।

ನಿರಿದುಕೊಂಡಂತೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 703 :

ಗಂಜಳದ ಬಾವಿಯಲಿ । ಗಂಜಳವು ಬೆಳೆದಿಹುದು।

ಗುಂಜುಂಟು ಕೆಸರು ಒಳಗುಂಟು, ಆ ಬಾವಿ।

ಗಂಜದವರಾರು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 704 :

ಬ್ರಹ್ಮ ನಿರ್ಮಿಪನೆಂಬ । ದುರ್ಮತಿಯೆ ನೀಂ ಕೇಳು

ಬ್ರಹ್ಮನಾ ಸತಿಗೆ ಮೂಗಿಲ್ಲ – ವಾ ಮೂಗ

ನಿರ್ಮಿಸನೇಕೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 705 :

ಕಡುಗಾಸಿ ಚಿಮ್ಮಾಡಿ । ಕುಡಿಮಗುಚಿ ಕತ್ತರಿಸಿ ।

ಪುಡೆವೆಡೆಗಳೊಳಗೆ ಸಿಡಿಸಿದನು ಸಂವಳಿಸಿ ।

ಪಡೆದ ಪ್ರತಿವೆರಸಿ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 706 :

ಕಣ್ಣು-ನಾಲಿಗೆ-ಮನವು । ತನ್ನದೆಂದೆನಬೇಡ ।

ಅನ್ಯರೇ ಕೊಂದರೆನಬೇಡ, ಇವು ಮೂರೂ ।

ತನ್ನ ಕೊಲ್ಲುವದು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 707 :

ಹಸಿವಿಲ್ಲದುಣಬೇಡ | ಹಸಿದು ಮತ್ತಿರಬೇಡ

ಬಿಸಿ ಬೇಡ ತಂಗುಳವು ಬೇಡ – ವೈದ್ಯನ

ಗಸಣಿಸಿಯೇ ಬೇಡ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 708 :

ಆಳು, ಸೂಳೆಯು, ನಾಯಿ । ಕೋಳಿ, ಜೋಯಿಸ, ವೈದ್ಯ ।

ಗೂಳಿಯು, ತಗರು ಪ್ರತಿರೂಪ ಕಂಡಲ್ಲಿ ।

ಕಾಳಗವು ಎಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 709 :

ಕಲ್ಲಿನೊಳ್ ಕುಚದಲ್ಲಿ । ಬಳ್ಳದೊಳ್ ಪಿಕ್ಕೆಯಲಿ

ಎಲ್ಲಿ ಭಾವಿಸಿದೊಡಲ್ಲಿರ್ಪ – ಭರಿತನನು

ಬಲ್ಲವೇ ನಿಗಮ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 710 :

ಮಾತನರಿದಾ ಸುತನು । ರೀತಿಯರಿದಾ ಸತಿಯು ।

ನೀತಿಯನು ಅರಿತ ವಿಪ್ರತಾ ಜಗದೊಳಗೆ ।

ಜ್ಯೋತಿಯಿದ್ದಂತೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 711 :

ಬಟ್ಟನಾಗಿಯೇ ಬೊಟ್ಟ । ನಿಟ್ಟು ಒಪ್ಪುವ ಜೈನ ।

ನೆಟ್ಟಗೇ ಸ್ವರ್ಗ ಪಡಿಯುವಡೆ ಸಾಣೇಕಲ್ ।

ಕೆಟ್ಟ ಕೇಡೇನು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 712 :

ಅಪ್ಪ ಹಾಕಿದ ಗಿಡವು । ಒಪ್ಪುತ್ತಲಿರುತಿರಲು ।

ತಪ್ಪಿಲ್ಲವೆಂದು ಅದನೇರಿ ಮಗನುರ್ಲ ।

ಗೊಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುವನೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 713 :

ಅಟ್ಟಡಿಗೆಯ ರುಚಿಯ। ಸಟ್ಟುಗವು ಬಲ್ಲುದೇ ?।

ಶ್ರೇಷ್ಠರುಗಳು ಎಂದೆನಬೇಡ, ಅರುಹಿನ।

ಬಟ್ಟೆ ಬೇರೆಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 714 :

ಇಂಗಿನನೊಳು ನಾತವನು ತೆಂಗಿನೊಳಗೆಳೆ ನೀರು

ಭ್ರಂಗ ಕೋಗಿಲೆಯ ಕಂಠದೊಳು ಗಾಯನವ

ತುಂಬಿದವರಾರು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 715 :

ಮೂರು ಕಾಲಲಿ ನಿಂದು । ಗೀರಿ ತಿಂಬುವದು ಮರವ ।

ಆರಾರು ನೀರು ಕುಡಿಯುವದು ಕವಿಗಳಲಿ ।

ಧೀರರಿದ ಪೇಳಿ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 716 :

ಹನುಮನಿಂ ಲಂಕೆ ಫ। ಲ್ಗುಣನಿಂದ ಖಾಂಡವನ।

ತ್ರಿಣಯನಿಂ ತ್ರಿಪುರ ಕೆಟ್ಟಂತೆ ಜಗವು ಕುಂ।

ಟಣಿಯಿಂದ ಕೆಡುಗು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 717 :

ಅರಸು ಬೆಟ್ಟವನು ಸ । ಮ್ಬರಿಸಿ ಬೆಸಳಿಗೆ ತುಂಬಿ।

ಉರಿವ ಕಿಚ್ಚಿನಲಿ ತಾನಿರಿಸಿ ಪರಿವಾರ।

ಕರೆದಿಹುದ ಕಂಡೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 718 :

ಕಡಲೆಯನ್ನು ಗೋದಿಯನು । ಮಡಿಕದ್ದು ಬೆಳೆವರು ।

ಸುಡಬೇಕು ನಾಡನೆಂದವನ ಬಾಯೊಳಗೆ

ಪುಡಿಗಡುಬು ಬೀಳ್ಗು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 719 :

ಗಾಣಿಗನು ಈಶ್ವರನ । ಕಾಣೆನೆಂಬುದು ಸಹಜ।

ಏಣಂಕಧರನು ಧರೆಗಿಳಿಯಲವನಿಂದ ।

ಗಾಣವಾಡಿಸುವ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 720 :

ಅತಿಯಾಸೆ ಮಾಡುವವನು ಗತಿಗೇಡಿಯಾಗುವನು

ಅತಿ ಆಸೆಯಿಂದ ಮತಿ ಕೆಡುಗು ಅತಿಯಿಂದ

ಸತಿಸುತರು ಕೆಡುಗು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 721 :

ಕುಲಖಂಡನ (ಹೊಲೆಯನು ಯಾರು)

ಸತ್ತುದನು ತಿಂಬಾತ । ಎತ್ತಣದ ಹೊಲೆಯನವ ।

ಒತ್ತಿ ಜೀವದೆ ಕೊರಳಿರಿದು ತಿಂಬಾತ ।

ಉತ್ತಮದ ಹೊಲೆಯ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 722 :

ಹಾರುವರು ಎಂಬವರು । ಹಾರುವರು ನರಕಕ್ಕೆ ।

ಸಾರದ ನಿಜವನರಿಯದಿರೆ ಸ್ವರ್ಗದಾ ।

ದಾರಿಯ ಮಾರ್ಗಹುದೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 723 :

ಕೊಟ್ಟಿರ್ದ ಕಾಲದಲಿ | ಅಟ್ಟುಣ್ಣಲರಿಯದೆ

ಹುಟ್ಟಿಕ್ಕಿ ಜೇನು ಅನುಮಾಡಿ – ಪರರಿಗೆ

ಕೊಟ್ಟು ಹೋದಂತೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 724 :

ಉಣ್ಣದೊಡವೆಯ ಗಳಿಸಿ ಮಣ್ಣಿನೊಳು ತಾನಿರಿಸಿ

ಸಣ್ಣಿಸಿಯೆ ನೆಲನ ಸಾರಿಸಿದವನ ಬಾಯೊಳಗೆ

ಮಣ್ಣು ಕಾಣಯ್ಯ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 725 :

ನೀರಿನಲಿ ತಾ ಹುಟ್ಟಿ । ನೀರ ನೆರೆ ನಂಬದದು।

ನಾರಿಯರ ನಂಬಿ ಕೆಟ್ಟಿಹುದು ಈ ಮಾತು।

ಆರಿಗರಿದಿಲ್ಲ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 726 :

ಸರ್ವಾಂತರ್ಯಾಮಿ । ಓರ್ವನೆಂಬುವ ತತ್ವ ।

ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾಗಿ ಇರುತಿರಲು ಮೋಕ್ಷವದು ।

ಸರ್ವರಿಗೆ ಸುಲಭ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 727 :

ಸರ್ವಜ್ಞನೆಂಬುವನು ಗರ್ವದಿಂದಾದವನೆ ?

ಸರ್ವರೊಳಗೊಂದು ನುಡಿಗಲಿತು ವಿದ್ಯೆಯ

ಪರ್ವತವೇ ಆದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 728 :

ಭಕ್ತಿಯಿಂದಲೆ ಯುಕ್ತಿ । ಭಕ್ತಿಯಿಂದಲೆ ಶಕ್ತಿ ।

ಭಕ್ತಿವಿರಕ್ತಿಯಳಿವರೀ ಜಗದಲ್ಲಿ ।

ಮುಕ್ತಿಯಿಲ್ಲೆಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 729 :

ಜೊಳ್ಳು ಮನುಜರು ತಾವು । ಸುಳ್ಳು ಸಂಸಾರದೊಳು

ಮಳ್ಳಿಡಿದು ಮಾಯೆಯೆಂಬವಳ ಬಲೆಯೊಳಗೆ ।

ಹೊರಳಾಡುತಿಹರು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 730 :

ಯಾತರದು ಹೂವೇನು। ನಾತರದು ಸಾಲದೇ?।

ಜಾತಿ ವಿಜಾತಿಯೆನಬೇಡ, ದೇವನೊಲಿ।

ದಾತನೇ ಜಾತ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 731 :

ಎರಡು ಹಣವುಳ್ಳನಕ। ದಿನಕರನವೋಲಕ್ಕು।

ಧನಕನಕ ಹೋದ ಮರುದಿನ ಹಾಳೂರ ।

ಶುನಕನಂತಕ್ಕು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 732 :

ಅಕ್ಕರ ಹದಿನಾರುಲಕ್ಕ ಓದಿದರೇನು

ತಕ್ಕುದನರಿಯ ದಯವಿಲ್ಲದವನೋದು

ರಕ್ಕಸರೋದು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 733 :

ಬಿಲ್ಲನೇರಲು ಗುರುವು । ತಲ್ಲಣವು ಜಗಕೆಲ್ಲ ।

ಕಲ್ಲು ಮೇಲೆಲ್ಲ ಮಳೆಯಕ್ಕು ನೃಪರಿಗೆ ।

ತಲ್ಲಣವೇ ಅಕ್ಕು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 734 :

ಉತ್ತೊಮ್ಮೆ ಹರಗದಲೆ । ಬಿತ್ತೊಮ್ಮೆ ನೋಡದಲೆ

ಹೊತ್ತೇರಿ ಹೊಲಕೆ ಹೋಗಿಹರೆ ಅವ ತನ್ನ ।

ನೆತ್ತರವ ಸುಡುವ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 735 :

ಸತ್ತು ಹುಟ್ಟುವರೆಂಬ। ಮಿಥ್ಯದ ನುಡಿಯೇಕೆ?

ಬಿತ್ತಿದರೆ ಬೀಜ ಬೆಳೆವಂತೆ ವೃಕ್ಷ ತಾ।

ಸತ್ತು ಹುಟ್ಟುವುದೆ? ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 736 :

ಅಂದಿನ ಪುಷ್ಪದತ್ತ ಬಂದ ವರರುಚಿಯಾಗಿ

ಮುದವ ಸಾರೆ, ನೆಂದೆನಿಸಿ

ನಿಂದವನು ನಾನೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 737 :

ಜ್ವರ ಬನ್ದ ಮನುಜಂಗೆ । ನೊರೆವಾಲು ವಿಷಕ್ಕು ।

ನರಕದಲಿ ಬೀಳ್ವ ಅಧಮಂಗ ಶಿವಭಕ್ತಿ ।

ಹಿರಿದು ವಿಷಪಕ್ಕು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 738 :

ಲಿಂಗವ ಪೂಝಿಸುವಾತ । ಜಂಗಮಕೆ ನೀಡದೊಡೆ

ಲಿಂಗದ ಕ್ಷೋಭ ಘನವಕ್ಕು – ಮಹಲಿಂಗ

ಹಿಂಗುವುದು ಅವನ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 739 :

ಹಡಗು ಗಾಳಿಗೆ ಲೇಸು । ಗುಡುಗು ಮಳೆ ಬರಲೇಸು ।

ಒಡಹುಟ್ಟಿದವರು ಇರಲೇಸು,

ಊರಿಂಗೆ ಬಡಿಗೆ ಲೇಸಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 740 :

ಹುಣಿಸೆಯಿಂ ನೊರೆಹಾಲು । ಗಣಿಕೆಯಿಂ ಹಿರೆಯತನ

ಮೇಣಿಸಿನಿಂ ಕದಳೆ ಕೆಡುವಂತೆ ಬಡವ ತಾ ।

ಸೆಣಸಿನಿಂ ಕೆಡಗು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 741 :

ಚಿತ್ತವಿಲ್ಲದೆ ಗುಡಿಯ । ಸುತ್ತಿದಡೆ ಫಲವೇನು।

ಎತ್ತು ಗಾಣವನು ಹೊತ್ತು ತಾ ನಿತ್ಯದಿ।

ಸುತ್ತಿಬಂದಂತೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 742 :

ಇಷ್ಟಲಿಂಗದಿ ಮನವ ನೆಟ್ಟನೆಯ ನಿಲಿಸದಲೆ

ಕಷ್ಟಭ್ರಮೆಗಳಲಿ ಮುಳುಗಿದನು ಕರ್ಮದಾ

ಬಟ್ಟೆಗೆ ಹೋಹ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 743 :

ಸಣ್ಣ ದೊಡ್ಡವನಲ್ಲ। ಅಣ್ಣನಿರುವುದು ಅಲ್ಲ।

ಹಣ್ಣಿಕ್ಕು ಲೋಕದೊಳಗೆಲ್ಲ ಇದನು ಬ।

ಬಲ್ಲಣ್ಣಗಳು ಪೇಳಿ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 744 :

ಮುನಿವರನನು ನೆನೆಯುತಿರು । ವಿನಯದಲಿ ನಡೆಯುತಿರು ।

ವನಿತೆಯರ್ ಬಲೆಗೆ ಸಿಲುಕದಿರು ಬಾಳಿಕೆಯ ।

ಮನಘನವು ಅಕ್ಕು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 745 :

ಕಂಚಿಯಾ ಫಲಲೇಸು । ಮಿಂಚು ಮುಗಿಲಿಗೆ ಲೇಸು ।

ಕೆಚ್ಚನೆಯ ಸತಿಯು ಇರಲೇಸು, ಊರಿಂಗೆ ।

ಪಂಚಾಳ ಲೇಸು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 746 :

ವೀಳ್ಯವಿಲ್ಲದ ಬಾಯಿ । ಕೂಳು ಇಲ್ಲದ ನಾಯಿ ।

ಬಾಳೆಗಳು ಇಲ್ಲದೆಲೆದೋಟ ಪಾತರದ ।

ಮೇಳ ಮುರಿದಂತೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 747 :

ಕೊಡುವಾತನೇ ಹರನು ಪಡೆವಾತನೇ ನರನು

ಒಡಲ ಒಡವೆಗಳು ಕೆಡೆದು ಹೋಗದ ಮುನ್ನ

ಕೊಡು ಪಾತ್ರವರಿದು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 748 :

ಹೆತ್ತಾತನರ್ಜುನನು। ಮುತ್ತಯ್ಯ ದೇವೇಂದ್ರ।

ಮತ್ತೆ ಮಾತುಲನು ಹರಿಯಿರಲು ಅಭಿಮನ್ಯು।

ಸತ್ತನೇಕಯ್ಯ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 749 :

ರೊಕ್ಕವಿಲ್ಲದ ಬಾಳ್ವೆ। ಮಕ್ಕಳಿಲ್ಲದ ಮನೆಯು

ಅಕ್ಕರವಿರದ ತವರೂರು, ಇವು ಮೂರು।

ದುಕ್ಕ ಕಾಣಯ್ಯ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 750 :

ಅಚ್ಚು ಇಲ್ಲದ ಭಂಡಿ । ಮೆಚ್ಚು ಇಲ್ಲದ ದೊರೆಯು ।

ರಚ್ಚೆಯಲಿ ಇಹನ ಕಿವಿಮಾತು ಎಂದಿಗೂ ।

ನೆಚ್ಚಬೇಡೆಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ||