ಸರ್ವಜ್ಞನ ತ್ರಿಪದಿಗಳು (1-50)

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1 :

ಆಡದೆಲೆ ಕೊಡುವವನು | ರೂಢಿಯೊಳಗುತ್ತಮನುಆಡಿ ಕೊಡುವವನು ಮಧ್ಯಮನು – ಅಧಮತಾನಾಡಿಯೂ ಕೊಡದವನು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 2 :

ಕೋಟಿ ವಿದ್ಯೆಗಳಲ್ಲಿ ಮೇಟಿ ವಿದ್ಯೆಯೆ ಮೇಲು

ಮೇಟಿಯಿಂ ರಾಟಿ ನಡೆದುದಲ್ಲದೆ ದೇಶ

ದಾಟವೇ ಕೆಡುಗು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 3 :

ಯಾತರ ಹೂವಾದರು । ನಾತರೆ ಸಾಲದೆ

ಜಾತಿ- ವಿಜಾತಿಯೆನಬೇಡ – ಶಿವನೊಲಿ

ದಾತನೇ ಜಾತಿ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 4 :

ಜಾತಿಹೀನನ ಮನೆಯ ಜ್ಯೋತಿ ತಾ ಹೀನವೇ ?

ಜಾತಿವಿಜಾತಿಯೆನಬೇಡ ದೇವನೊಲಿದಾತನೇ

ಜಾತ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 5 :

ಅನ್ನ ದೇವರ ಮುಂದೆ | ಇನ್ನು ದೇವರು ಉಂಟೆ

ಅನ್ನವಿರುವನಕ ಪ್ರಾಣವು – ಜಗದೊಳ

ಗನ್ನವೇ ದೈವ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 6 :

ಕೊಟ್ಟಿದ್ದು ತನಗೆ , ಬಚ್ಚಿಟ್ಟಿದ್ದು ಪರರಿಗೆ

ಕೊಟ್ಟಿದ್ದು ಕೆಟ್ಟಿತೆನಬೇಡ , ಮುಂದೆ

ಕಟ್ಟಿಹುದು ಬುತ್ತಿ , ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 7 :

ಸಾಲವನು ತರುವಾಗ । ಹಾಲು – ಹಣ್ಣುಂಬಂತೆ ।

ಸಾಲಿಗನು ಬಂದು ಎಳೆದಾಗ ಕಿಬ್ಬದಿಯ ।

ಕೀಲು ಮುರಿದಂತೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 8 :

ವಿದ್ಯೆ ಕಲಿಸದ ತಂದೆ । ಬುದ್ಧಿ ಹೇಳದ ಗುರುವು ।

ಬಿದ್ದಿರಲು ಬಂದ ನೋಡದಾ ತಾಯಿಯೂ ।

ಶುದ್ಧ ವೈರಿಗಳು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 9 :

ಮೂರ್ಖಂಗೆ ಬುದ್ಧಿಯನು ।

ನೂರ್ಕಾಲ ಹೇಳಿದರೆ ಬೋರ್ಕಲ್ಲ ಮೇಲೆ ಮಳಿಗರಿದರಾ ಕಲ್ಲು ।

ನೀರ್ಕೊಳ್ಳಬಹುದೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 10 :

ಕತ್ತೆಂಗ ಕೋಡಿಲ್ಲ । ತೊತ್ತಿಗಂ ಗುಣವಿಲ್ಲ ।

ಹತ್ತಿಯಾ ಹೊಲಕ ಗಿಳಿಯಿಲ್ಲ ಡೊಂಬನಿಗೆ ।

ವೃತ್ತಿಯೇ ಇಲ್ಲ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 11 :

ಉಣ ಬಂದ ಲಿಂಗಕ್ಕೆ । ಉಣಲ್ಲಿಕ್ಕದಂತರಿಸಿ

ಉಣದಿರ್ಪ ಲಿಂಗಕ್ಕುಣ ಬಡಿಸಿ – ಕೈಮುಗಿವ

ಬಣಗುಗಳ ನೋಡ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 12 :

ಭೂತೇಶಗೆರಗುವನು ಜಾತಿ ಮಾದಿಗನಲ್ಲ

ಜಾತಿಯಲಿ ಹುಟ್ಟಿ ಶಿವನಿಗೆ ಶರಣೆನ್ನ

ದಾತ ಮಾದಿಗನು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 13 :

ಜಂಗಮನು ಭಕ್ತತಾ । ಲಿಂಗದಂತಿರಬೇಕು ।

ಭಂಸುತ ಪರರ ನಳಿವ ಜಂಗಮನೊಂದು ।

ಮಂಗನೆಂದರಿಗು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 14 :

ಅಂಜದಲೆ ಕೊಂಡಿಹರೆ ನಂಜು ಅಮೃತವದಕ್ಕು

ಅಂಜಿ ಅಳುಕುತಲಿ ಕೊಂಡಿಹರೆ, ಅಮೃತವು

ನಂಜಿನಂತಕ್ಕು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 15 :

ಮೇರುವಿಂಗೆಣೆಯಿಲ್ಲ । ಧಾರುಣಿಕೆ ಸರಿಯಿಲ್ಲ ।

ತಾರಕೆನಿಗಿಂತ ಹಿತರಿಲ್ಲ, ದೈವತಾ ।

ಬೇರೊಬ್ಬನಿಲ್ಲ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 16 :

ಸೋರುವ ಮನೆ ಹೊಲ್ಲ। ಜಾರೆ ಸತಿಯಿರಹೊಲ್ಲ।

ಹೋರುವ ಸೊಸೆಯ ನೆರೆ ಹೊಲ್ಲ, ಕನ್ನದ ।

ಸೂರೆಯೇ ಹೊಲ್ಲ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 17 :

ಏನು ಮನ್ನಿಸದಿರಲು । ಸೀನು ಮನ್ನಿಸಬೇಕು ।

ಸೀನು ಮನ್ನಿಸದೆ ಹೋಗಿಹರೆ ಹೋದಲ್ಲಿ।

ಹಾನಿಯೇ ಬಕ್ಕು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 18 :

ಎಣಿಸುತಿರ್ಪುದು ಬೆರಳು

ಗುಣಿಸುತಿರ್ಪುದು ಜಿಹ್ವೆ ಮನಹೋಗಿ ಹಲವ ನೆನೆದರದು ಹಾಳೂರ

ಶುನಕನಂತಕ್ಕು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 19 :

ಕತ್ತೆಯರಚಿದಡಲ್ಲಿ। ತೊತ್ತು ಹಾಡಿದಡಲ್ಲಿ।

ಮತ್ತೆ ಕುಲರಸಿಕನಿರುವಲ್ಲಿ ಕಡು ನಗೆಯ।

ಹುತ್ತ ಕಾಣಯ್ಯ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 20 :

ಹಲವು ಮಕ್ಕಳ ತಂದೆ । ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಜುಟ್ಟವದೆ ।

ಸತಿಗಳಿಗೆ ಜಾವವರಿವವನ

ಹೆಂಡತಿಗೆ ಮೊಲೆಯಿಲ್ಲ ನೋಡಾ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 21 :

ಲಿಂಗವ ಪೂಜಿಸುವಾತ | ಜಂಗಮಕೆ ನೀಡದೊಡೆ

ಲಿಂಗದ ಕ್ಷೋಭೆ ಘನವಕ್ಕು – ಮಹಲಿಂಗ

ಹಿಂಗುವುದು ಅವನ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 22 :

ಕುಲವನ್ನು ಕೆಡಿಸುವದು ಛಲವನ್ನು ಬಿಡಿಸುವದು

ಹೊಲೆಯನಾ ಮನೆಯ ಹೊಗಿಸುವದು ಕೂಳಿನಾ

ಬಲವ ನೋಡೆಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 23 :

ನೆತ್ತಿಯಲಿ ಉಂಬುವದು । ಸುತ್ತಲೂ ಸುರಿಸುವುದು।

ಎತ್ತಿದರೆ ಎರಡು ಹೋಳಹುದು, ಕವಿಗಳಿದ।

ಕುತ್ತರವ ಪೇಳಿ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 24 :

ಸೀತಧಾತುಗಳುಂಟು । ಜಾತಿಹವು ಕುಕ್ಷಿಗಳು ।

ಪಾತಕರು ಮರದಿ ತಿರಿದುಂಬ ನಾಡಿಗೆ ।

ಏತಕ್ಕೆ ಬಹರು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 25 :

ಕನಕದಿಂ ಹಿರಿದಿಲ್ಲ। ದಿನಪನಿಂ ಬೆಳಗಿಲ್ಲ।

ಬೆನಕನಿಂದಧಿಕ ಗಣವಿಲ್ಲಪರದೈವ ।

ತ್ರಿಣಯನಿಂದಿಲ್ಲ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 26 :

ತನುವನ್ನು ಗುರುವಿಂಗೆ। ಮನವನು ಲಿಂಗಕ್ಕೆ।

ಧನವ ಜಂಗಮಕೆ ವಂಚಿಸದ ಭಕ್ತಂಗೆ।

ಅನಘ ಪದವಹುದು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 27 :

ಒಂದರೊಳಗೆಲ್ಲವು ಸಂದಿಸುವದನು ಗುರು

ಚಂದದಿಂ ತೋರಿಕೊಡದಿರಲು ಶೊಷ್ಯನವ

ಕೊಂದನೆಂದರಿಗು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 28 :

ಸಂದಿರ್ದ ಮಾಸವನು । ಕುಂದದಿಮ್ಮಡಿ ಮಾಡಿ ।

ಅಂದಿನಾ ತಿಥಿಯ ನೊಡಗೂಡಲಾ ತಾರೆ ।

ಮುಂದೆ ಬಂದಿಹುದು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 29 :

ಊರಿಂಗೆ ದಾರಿಯ | ನಾರು ತೋರಿದರೇನು

ಸಾರಾಯಮಪ್ಪ ಮತವನರುಹಿಸುವ ಗುರು

ಆರಾದೊಡೇನು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 30 :

ಕುತ್ತಿಗದು ಹರಿದಿಹುದು । ಮತ್ತೆ ಬರುತರೇಳುವದು ।

ಕಿತ್ತು ಬಿಸುಡಲು ನಡೆಯುವದು ಕವಿಜನರ ।

ಅರ್ತಿಯಿಂ ಪೇಳಿ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 31 :

ಕೆಟ್ಟಹಾಲಿಂದ ಹುಳಿ । ಯಿಟ್ಟಿರ್ದ ತಿಳಿಲೇಸು ।

ಕೆಟ್ಟ ಹಾರುವವನ ಬದುಕಿಂದ ಹೊಲೆಯನು ।

ನೆಟ್ಟನೇ ಲೇಸು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 32 :

ಕತ್ತಿಗದು ಹರಿದಿಹುದು। ಮತ್ತೆ ಬರುತೇಳುವದು।

ಕಿತ್ತು ಬಿಸಾಡಲದು ನಡದು,ಕವಿಜನರು ।

ಅರ್ತಿಯಿಂ ಪೇಳಿ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 33 :

ನೇತ್ರಗಳು ಕಾಣಿಸವು । ಶ್ರೋತ್ರಗಳು ಕೇಳಿಸವು ।

ಗಾತ್ರಗಲು ಎದ್ದು ನಡೆಯುವವು ಕೂಳೊಂದು ।

ರಾತ್ರಿ ತಪ್ಪಿದರೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 34 :

ಖುಲ್ಲ ಮಾನವ ಬೇಡಿ । ಕಲ್ಲುತಾ ಕೊಡುವದೇ ।

ಸೊಲ್ಲರಿವ ಶಿವನ ಬೇಡಿದಡೆ ಬಯಸಿದುದು ।

ನೆಲ್ಲವನು ಕೊಡುವ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 35 :

ಉತ್ತೊಮ್ಮೆ ಹರಗುವುದು ಬಿತ್ತೊಮ್ಮೆ ಹರಗುವುದು

ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಹರಗಿ ಕಳೆದೆಗೆದು ಬೆಳೆಯೆ

ತನ್ನೆತ್ತರ ಬೆಳವ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 36 :

ಆತುಮದ ಲಿಂಗವನು

ಪ್ರೀತಿಯಲಿ ಪೂಜಿಪಗೆ ಆತಂಕವಿಲ್ಲ ಭಯವಿಲ್ಲ

ದಶವಿಧದ ಪಾತಕಗಳಿಲ್ಲ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 37 :

ತೆಂಗು ಬಟ್ಟಲು ನುಂಗಿ। ಮುಂಗುಲಿಯನಿಲಿನುಂಗಿ।

ಗಂಗೆವಾಳುಕರ ಹರ ನುಂಗಿ ಜಗವು ಬೆಳ।

ದಿಂಗಳಂತಿಕ್ಕು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 38 :

ಓಂಕಾರ ತಾನಲ್ಲ । ಹ್ರಾಂಕಾರ ಮುನ್ನಲ್ಲ

ಆಂಕಾಶತಳವ ಮೀರೆಹುದು – ಹರಿಯಜರು

ತಾಂ ಕಾಣರಯ್ಯ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 39 :

ತನ್ನ ತಾನರಿದವಂಗೆ ಭಿನ್ನ ಭಾವನೆಯಿಲ್ಲ

ತನ್ನವರು ಇಲ್ಲ ಪರರಿಲ್ಲ, ತ್ರೈಭುವನವೇ

ತನ್ನೊಳಗೆ ಇಹುದು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 40 :

ಸೊಡರು ಲಂಚವ ಕೊಂಡು । ಕೊಡುವ ದೊಪ್ಪಚಿ ಬೆಳಗ ।

ಪೊಡವಿಗಂ ಸೂರ್ಯ ಬೆಳಗೀವೋಲ್ಲಂಚವನು ।

ಹಿಡಿಯದವ ಧರ್ಮಿ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 41 :

ಒಡಲ ದಂಡಿಸಿ ಮುಕ್ತಿ। ಪಡೆವೆನೆಂಬುವನೆಗ್ಗ।

ಬಡಿಗೆಯಲಿ ಹುತ್ತ ಹೊಡೆಯಲಡಗಿಹ ಸರ್ಪ।

ಮಡಿದಿಹುದೆ ಹೇಳು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 42 :

ನುಡಿಸುವದಸತ್ಯವನು । ಕೆಡಿಸುವದು ಧರ್ಮವನು ।

ಹಿಡಿಸಿವದು ಕಟ್ಟಿ ಒಡಿಲ ತಾ ಲೋಭವಾ ।

ಹಡಣ ಕಾಣಯ್ಯ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 43 :

ಊರಿಗೆ ದಾರಿಯ । ನಾರು ತೋರಿದರೇನು

ಸಾರಾಯಮಪ್ಪ ಮತವನರಿಹಿಸುವ ಗುರು

ಆರಾದೊಡೇನು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 44 :

ಬಡವನೊಂದೊಳು ನುಡಿಯ ನುಡಿದಿಹರೆ ನಿಲ್ಲದದು ।

ಕೊಡೆಯನೆಳಲಾತ ನುಡಿದಿಹರೆ ನಾಯಕನ ।

ನುಡಿಯಂಬರೆಲ್ಲ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 45 :

ಮೀರಿ ಬೆಳೆಯಲ್ಕೆನಗೆ । ಅರಿ ಬಣ್ಣವನುಡಿಸಿ

ಮೂರು ರುಚಿದೋಳು ಶಿವ – ತನ್ನನು

ತೋರದೇ ಹೋದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 46 :

ಒಬ್ಬರಿದ್ದರೆ ಸ್ವಾಂತ । ಇಬ್ಬರಲಿ ಏಕಾಂತ ।

ಇಬ್ಬರಿಂದೊಬ್ಬನರಿದು ಬೇರೊಬ್ಬನಿಂ ।

ಹಬಿ ಲೋಕಾಂತ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 47 :

ಅರೆ ಕಲ್ಲಿನ ಮೇಲೆ । ಮರವು ಹುಟ್ಟಿದ ಕಂಡೆ।

ಮರದ ಮೇಲೆರಡು ಕರ ಕಂಡೆ, ವಾಸನೆಯು।

ಬರುತಿಹುದ ಕಂಡೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 48 :

ಕತ್ತೆ ಬೂದಿಯಲಿ ಹೊರಳಿ ಮತ್ತೆ ಯತಿಯಪ್ಪುದೇ ?

ತತ್ವವರಿಯದಲೆ ಭಸಿತವಿಟ್ಟವ ಶುದ್ಧ

ಕತ್ತೆಯಂತೆಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 49 :

ಲೀಲೆಯಿಂ ಕಣ್ಣಿಲ್ಲ । ಗಾಲಿಯಿಂ ಬಟುವಿಲ್ಲ ।

ವಾಲಿಯಿಂದಧಿಕ ಬಲರಿಲ್ಲ ಪರದೈವ ।

ಶೂಲಿಯಿಂದಿಲ್ಲ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 50 :

ಸಾಲವನು ಕೊಂಬಾಗ ಹಾಲುಹಣ್ಣುಂಡಂತೆ

ಸಾಲಿಗನು ಬಂದು ಎಳೆವಾಗ ಕಿಬ್ಬದಿಯ

ಕೀಲು ಮುರಿದಂತೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||