ಸರ್ವಜ್ಞ ತ್ರಿಪದಿಗಳು (551-600)

 ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 551 :

ಚರಜೀವನು ತಿಂದು । ಚರಿಸುವದು ಜಗವರ್ಧ ।

ಚರಿಸದಾ ಜೀವಿಗಳೆ ತಿಂದು ಜಗವರ್ಧ ।

ಚರಿಸುವದು ನೋಡು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 552 :

ಮಡದಿ ಮಕ್ಕಳ ಮಮತೆ । ಒಡಲೊಡನೆ ಯಿರುವತನಕ ।

ಓದಲೊಡವೆ ಹೋದ ಮರುದಿನವೆ ಅವರೆಲ್ಲ ।

ಕಡೆಗೆ ಸಾರುವರು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 553 :

ಕತ್ತಲೆಯ ಠಾವಿಂಗೆ । ಉತ್ತಮವು ಜ್ಯೋತಿ ತಾ।

ಮತ್ತೆ ಪ್ರಜ್ವಲಿಸುವ ಠಾವು ಬೆಳಗಲು ।

ತ್ಯುತ್ತಮವಕ್ಕುದು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 554 :

ಹತ್ತುತಲೆ ಕೆಂಪು । ಮತ್ತಾರುತಲೆ ಕರಿದು ।

ಹೆತ್ತವ ನೊಡಲ ನುರಿಸುವದು ।

ಕವಿಗಳಿದರರ್ಥವನು ಪೇಳಿ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 555 :

ಗಾಳಿ-ಧೂಳಿಯ ದಿನಕೆ । ಮಾಳೀಗೆ ಮನೆ ಲೇಸು ।

ಹೊಳೀಗೆಯು ತುಪ್ಪ ಉಣಲೇಸು ಬಾಯಿಗಂ ।

ವೀಳ್ಯವೇ ಲೇಸು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 556 :

ಒರೆಯುಂಟು ಒರೆಯದದು। ಒರೆತಿಹರೆ ಒರೆಯುವದು।

ಕೆರೆಬಾವಿಯೊರತೆ ತಾನಲ್ಲ,ಕವಿಜನಗ।

ಳರಿತಿದನುಪೇಳಿ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 557 :

ಬಲ್ಲಿದನು ನುಡಿದಿಹರೆ। ಬೆಲ್ಲವನು ಮೆದ್ದಂತೆ।

ಇಲ್ಲದ ಬಡವ ನುಡಿದರೆ ಬಾಯಿಂದ।

ಜೊಲ್ಲು ಬಿದ್ದಂತೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 558 :

ಪಂಚವಿಂಶತಿ ತತ್ವ । ಸಂಚಯದ ದೇಹವನು ।

ಹಂಚಿಂದು ಕಾಣಲರಿಯದಿರೆ ಭವ ಮುಂದೆ ।

ಗೊಂಚಲಾಗಿಹದು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 559 :

ಕೂಡಿ ತಪ್ಪಲು ಬೇಡ। ಓಡಿ ಸಿಕ್ಕಲು ಬೇಡ।

ಆಡಿ ತಪ್ಪಿದರೆಇರಬೇಡ, ದುರುಳರನು।

ಕೂಡಬೇಡೆಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 560 :

ಲಿಂಗದಿಂ ಘನವಿಲ್ಲ । ಗಂಗೆಯಿಂ ಶುಚಿಯಿಲ್ಲ ।

ಕಂಗಳಿಂದಧಿಕ ಹಿತರಿಲ್ಲ ಭಕ್ತ ತಾ ।

ಜಂಗಮನಿಂದಿಲ್ಲ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 561 :

ಗಂಡ ತನ್ನಯದೆಂಬ । ಲಂಡೆ ತನ್ನಯದೆಂಬ

ಖಂಡಪರಶುವಿನ ವರಪುತ್ರ – ನಾನು ನೆರೆ

ಕಂಡುದೆನೆ ಪೇಳ್ವೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 562 :

ಹನುಮಂತನಿಂ ಲಂಕೆ । ಫಲ್ಗುಣನಿಂದ ಜಾಂಡವನ ।

ತ್ರಿನಯನಿಂ ತ್ರಿಪುರ ಕೆಟ್ಟಂತೆ ಜಗವು ಕುಂ ।

ಟಿಣಿಯಿಂದ ಕೆಡಗು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 563 :

ಭಿತ್ತಿಯಾ ಚಿತ್ರದಲಿ ತತ್ವ ತಾ ನೆರೆದಿಹುದೇ ?

ಚಿತ್ರತ್ವ ತನ್ನ ನಿಜದೊಳಗೆ, ತ್ರೈ ಜಗದ

ತತ್ವ ತಾನೆಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 564 :

ಕುಲಗೆಟ್ಟವರ ಚಿಂತೆ । ಯೊಳಗಿರ್ಪರಂತೆಲ್ಲ

ಕುಲಗೆಟ್ಟು ಶಿವನ ಮರೆಹೊಕ್ಕೆ – ಋಷಿಗಳು

ಕುಲಗೋತ್ರರುಗಳು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 565 :

ದಂತಪಂಕ್ತಿಗಳೊಳಗೆ | ಎಂತಿಕ್ಕು ನಾಲಗೆಯು

ಸಂತತ ಖಳರ ಒಡನಿರ್ದು – ಬಾಳುವು

ದಂತೆ ಕಂಡಯ್ಯ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 566 :

ಇಟ್ಟಾವಿಭೂತಿ ತಾ ಪಟ್ಟಗಟ್ಟಿರುತಿಕ್ಕು

ಇಟ್ಟಾವಿಭೂತಿಯರಿಯದಿರೆ ಸೀಳಿದಾ

ಬಟ್ಟೆಯಂತಕ್ಕು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 567 :

ವಾರಣಾಸಿಗೆ ಹೋಹ । ಕಾರಣವದೇನಯ್ಯ।

ಕಾರಣಿಕ ಪುರುಷನೊಳಗಿರಲು ಅಲೆವುದಕೆ।

ಕಾರಣವ ಹೇಳು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 568 :

ಅಂಬಾಳ ನೆಲೆಯೆಂದು । ನಂಬಿ ಬೆನ್ನಲಿ ಬಂದು।

ಅಂಬೆಂದು ಬೆನ್ನ ಗರಿ ತೋರ್ಪುದಾ ಮಿಗವ ।

ನಿಂಬರಿದು ಪೇಳಿ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 569 :

ಅಂಧಕನು ನಿಂದಿರಲು । ಮುಂದೆ ಬಪ್ಪರ ಕಾಣ ।

ಬಂದರೆ ಬಾರೆಂದೆನರ್ಪ ಗರ್ವಿಯಾ ।

ದಂದುಗನೆ ಬೇಡ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 570 :

ಅಕ್ಕಿಯಿಂ ತೆಂಗು ಜಾ । ನಕಿಯಿಂದ ಲಂಕೆಯೂ ।

ಮೆಕ್ಕಿಯಿಂ ಕಣಕ ಕೆಡುವಂತೆ ದುರ್ಬುದ್ಧಿ ।

ಹೊಕ್ಕಲ್ಲಿ ಕೇಡು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 571 :

ಇದ್ದಲಿಂ ಕರಿಯಿಲ್ಲ । ಬುದ್ಢಿಯಿಂ ಹಿರಿದಿಲ್ಲ ।

ವಿದ್ಯದಿಂದಧಿಕ ಧನವಿಲ್ಲ ದೈವತಾ ।

ರುದ್ರನಿಂದಿಲ್ಲ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 572 :

ಹಿಡಿಹಣ್ಣು ಕುಂಬಳಕೆ। ಮಿಡಿಹಣ್ಣು ಆಲಕ್ಕೆ ।

ಅಡಿನೆಳಲೊಳಿಪ್ಪ ಪಾಂಥ ತಾ ಕೆಡದಂತೆ ।

ಮೃಡನು ಮಾಡಿಹನು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 573 :

ತರುಕರವು ಇರದೂರು । ನರಕಭಾಜನಮಕ್ಕು ।

ತರುಕರುಂಟಾದರುಣಲುಂಟು, ಜಗವೆಲ್ಲ ।

ತರುಕರವೇ ದೈವ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 574 :

ಎಲವು-ಕರಳ್-ನರ-ತೊಗಲು । ಬಿಲರಂದ್ರ-ಮಾಂಸದೊಳು ।

ಹಲತೆರೆದ ಮಲವು ಸುರಿದಿಲು । ಕುಲಕ್ಕಿನ್ನು ।

ಬಲವೆಲ್ಲಿ ಹೇಳು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 575 :

ಹಾಲು ಇಲ್ಲದ ಊಟ । ಬಾಲೆಯರ ಬರಿ ನೋಟ ।

ಕಾಲಿಲ್ಲದವನ ಹರಿದಾಟ ಕಂಗಳನ ।

ಕೋಲು ಕಳೆದಂತೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 576 :

ಆಶೆಯಿಲ್ಲನ ದೋಸೆ । ಮೀಸೆ ಇಲ್ಲದ ಮೋರೆ ।

ಬಾಸಿಂಗ ಹರಿದ ಮದುವೆಯು ಇವು ಮೂರೂ

ಹೇಸಿ ಕಾಣಯ್ಯ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 577 :

ಅಬ್ಬೆಗರೆಷಣವೇಕೆ ? ಕಬ್ಬೇಕೆ ಬೋಡಂಗೆ ।

ನಿಬ್ಬಣವು ಏಕೆ ಕುರುಡಂಗೆ ವನದೊಳಗೆ ।

ಹೆಬ್ಬುಲಿದೇಕೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 578 :

ತುಂಬಿದಾ ಕೆರೆ ಭಾವಿ । ತುಂಬಿದಂತಿರುವದೇ ।

ನಂಬಿರಲು ಬೇಡ ಲಕ್ಶ್ಮಿಯನು ಬಡತನವು ।

ಬೆಂಬಿಡದೆ ಬಹುದು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 579 :

ಇಬ್ಬರೊಳಗಿನ ಕಿಚ್ಚು । ಒಬ್ಬರರಿಹದೆ ಹೊತ್ತಿ ।

ಹಬ್ಬುತ್ತಲಿಬ್ಬರೊಳಬ್ಬ ಬೆಂದರಿ ।

ನ್ನೊಬ್ಬಗದು ಹಬ್ಬ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 580 :

ಕೋಳಿಗಳ ಹಂದಿಗಳ । ಮೇಳದಲಿ ತಾ ಸಾಕಿ ।

ಏಳುತಲೆ ಕರೆದು ಬಡಿತಿಂದ ಪಾಪಿಗಳ ।

ಬಾಳೆಲ್ಲ ನರಕ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 581 :

ಕ್ಷೇತ್ರವರಿಯದ ಬೀಜ ಪಾತ್ರವರಿಯದ ದಾನ

ಸಾತ್ವಿಕವನರಿಯದನ ಧರ್ಮದರ್ದಿಗನು

ಮೂತ್ರಗೈದಂತೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 582 :

ಅಪಮಾನದೂಟದಿಂ | ದುಪವಾಸ ಕರ ಲೇಸು

ನೃಪನೆದ್ದು ಬಡಿವ ಅರಸನೋಲಗದಿಂದ

ತಪವಿಹುದೆ ಲೇಸು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 583 :

ಬಿತ್ತದ ಹೊಲ ಹೊಲ್ಲ। ಮೆತ್ತದ ಮನೆ ಹೊಲ್ಲ।

ಎತ್ತ ಬಂದತ್ತ ತಿರುಗುವ ಮಗ ಹೊಲ್ಲ।

ಬತ್ತಲಿರ ಹೊಲ್ಲ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 584 :

ಕಣ್ಣುಂಟು ಕಾಣದದು। ಕಣ್ದೆರೆದು ನೋಡುವುದು।

ಮಣ್ಣಿನಲಿ ಹುಟ್ಟಿ ಬೆಳಗಿಹುದು, ಇದನು ಬ।

ಲ್ಲಣ್ಣಗಳು ಪೇಳಿ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 585 :

ಎಲ್ಲರನು ಬೇಡಿ । ಹಲ್ಲು ಬಾಯಾರುವು ದೆ

ಬಲ್ಲಂತೆ ಶಿವನ ಭಜಿಸಿದೊಡೆ – ಶಿವ ದಾನಿ

ಇಲ್ಲನ್ನಲರೆಯ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 586 :

ಅಂದು ಕಾಮನ ಹರನು । ಕೊಂದನೆಂಬುದು ಪುಸಿಯು ।

ಇಂದುವದನೆಯರ ಕಡೆಗಣ್ಣ ನೋಟದಲಿ ।

ನಿಂದಿಹನು ಸ್ಮರನು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 587 :

ಆಸನದ ಲುಂಬುವದು । ಸೂಸುವದು ಬಾಯಲ್ಲಿ ।

ಬೇಸರದ ಹೊತ್ತು ಕೊಲುವದು, ಕವಿಗಳೊಳು ।

ಸಾಸಿಗರು ಪೇಳಿ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 588 :

ಹೆಣ್ಣಿನಾ ಹೃದಯದಾ । ತಣ್ಣಗಿಹ ನೀರಿನಾ ।

ಬಣ್ಣಿಸುತ ಕುಣಿವ ಕುದುರೆಯಾ ನೆಲೆಯ ಬ ।

ಲ್ಲಣ್ಣಗಳು ಯಾರು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 589 :

ಹೊಗೆಯ ತಿಂಬುವದೊಂದು । ಸುಗುಣವೆಂದೆನಬೇಡ ।

ಹೊಗೆಯ ಕುಡಿದೆಲೆಯನಗಿದ ಬಾಯ್ಸಿಂದಿಯಾ ।

ಲಗಳೆಯಂತಿಹುದು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 590 :

ಬೇಡನಾ ಕೆಳೆಯಿಂದ । ಕೇಡು ತಪ್ಪಬಹುದೇ ।

ನೋಡಿ ನಂಬಿದರೆ ಕಡೆಗವನು ಕೇಡನ್ನು ।

ಮಾಡದಲೆ ಬಿಡನು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 591 :

ಬಸವನೆಂದರೆ ಪಾಪ ದೆಸೆಗೆಟ್ಟು ಹೋಗುವದು ।

ಬೆಸಿ ಲಿಂಗ ಹಸುರೆಳಸದಿರ್ಪ ಹನಿಯಾರಿ

ಹಸಿದು ಹೋದಂತೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 592 :

ಎತ್ತ ಹೋದರೂ ಮನವ । ಹತ್ತಿಕೊಂಡೇ ಬಹುದು ।

ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಸೆಳೆದುಕೊಳಲರಿಯದಾ ।

ಜ್ಞಾನದಾ । ಬಿತ್ತು ಲೇಸೆಂದು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 593 :

ಒಂದು ಜೀವವನೊಂದು । ತಿಂದು ಉಳಿದಿಹಜಗದೊ ।

ಳೆಂದೂ ಕೊಲಲಾಗದೆಂಬಾ ಜಿನಧರ್ಮ ।

ನಿಂದಿಹುದು ಹೇಗೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 594 :

ಸತ್ಯವ ನುಡಿವಾತ | ಸತ್ತವನೆನಬೇಡ

ಹೆತ್ತ ತಾಯ್ ಮಗನ ಕರೆವಂತೆ – ಸ್ವರ್ಗದವ

ರಿತ್ತ ಬಾಯೆಂಬ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 595 :

ಕಲ್ಲಿನಲಿ ಮಣ್ಣಿನಲಿ । ಮುಳ್ಳಿನಾ ಮೊನಯಲಿ

ಎಲ್ಲ ನೆನೆದಲ್ಲಿ ಶಿವನಿರ್ಪ ಅವನೀ ।

ನಿದ್ದಲ್ಲಿಯೇ ಇರ್ಪ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 596 :

ಜಾರತ್ವವೆಂಬುವದು । ಕ್ಷೀರಸಕ್ಕರೆಯಂತೆ ।

ಊರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರರಿತಿಹರೆ ಬೇವಿನಾ ।

ಸಾರದಂತಿಹುದು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 597 :

ಬೊಮ್ಮವನು ಅರಿದಿಹರೆ। ಸುಮ್ಮನಿದ್ದಿರಬೇಕು।

ಬೊಮ್ಮವನು ಅರಿದು ಉಸುರಿದರೆ ಕಳಹೋಗಿ।

ಕೆಮ್ಮಿ ಸತ್ತಂತೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 598 :

ಒಂದನ್ನು ಎರಡೆಂಬ । ಹಂದಿ ಹೆಬ್ಬುಲಿಯೆಂಬ ।

ನಿಂದ ದೇಗುಲದ ಮರವೆಂಬ ಮೂರ್ಖ ತಾ ।

ನೆಂದಂತೆ ಎನ್ನಿ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 599 :

ಮಲವು ದೇಹದಿ ಸೋರಿ । ಹೊಲಸು ಮಾಂಸದಿ ನಾರಿ ।

ಹೊಲೆ ವಿಲದ ಹೇಯ ದೇಹದಲಿ ಹಾರುವರು ।

ಕುಲವನೆಣಿಸುವರೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 600 :

ಆಗುಹೋಗುಗಳ ನೆರೆ । ರಾಗ ಭೋಗಗಳು ।

ಸ-ರಾಗವಾಗಿಕ್ಕು ಶಿವನೊಲಿದೊಡಲ್ಲದಿರೆ ।

ಹೋಗಿಕ್ಕು ಕಾಣೊ ಸರ್ವಜ್ಞ||