ಸರ್ವಜ್ಞನ ತ್ರಿಪದಿಗಳು (501-550)

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 501 :

ಹಾಸಾಂಗಿ ಹರೆಯುವಡೆ ।

ದಾಸಿಯರು ದೊರೆಯುವಡೆ ವೀಸಕ್ಕೆ ವೀಸ ಕೊಡುವಡೆ ಅದು ತನಗೆ ।

ಈಶನ ಒಲುಮೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 502 :

ಅಟ್ಟಿ ಹರಿದಾಡುವದು ಬಟ್ಟೆಯಲಿ ಮೆರೆಯುವದು

ಹೊಟ್ಟೆ ಹುಣ್ಣಾಗಿ ನಗಿಸುವದು ಒಂದು ಹಿಡಿ

ಹಿಟ್ಟು ಕಾಣಯ್ಯಾ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 503 :

ತಂದೆಗೆ ಗುರುವಿಗೆ | ಒಂದು ಅಂತರವುಂಟು

ತಂದೆ ತೋರುವನು ಶ್ರೀಗುರುವ – ಗುರುರಾಯ

ಬಂಧನವ ಕಳೆವ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 504 :

ಊರು ಸನಿಹದಲಿಲ್ಲ । ನೀರೊಂದು ಗಾವುದವು ।

ಸೇರಿ ನೆರ್‍ಅಳಿಲ್ಲ ಬಡಗಲಾ ।

ದಾರಿಬೇಡೆಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 505 :

ಒಮ್ಮನದ ಶಿವಪೂಜೆ ಗಮ್ಮನೆ ಮಾಡುವದು

ಇಮ್ಮನವ ಪಿಡಿದು ಕೆಡಬೇಡ ವಿಧಿವಶವು

ಸರಿಮ್ಮನೇ ಕೆಡಗು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 506 :

ಲಿಂಗಕ್ಕೆ ತೋರಿಸುತ ನುಂಗುವಾತನೇ ಕೇಳು

ಲಿಂಗವುಂಬುವದೆ ? ಇದನರಿದು ಕಪಿಯೆ ನೀ

ಜಂಗಮಕೆ ನೀಡು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 507 :

ಜೋಳವಾಳಿಯು ಹೊಲ್ಲ ಕೀಳಿನೊಳ ಇರಹೊಲ್ಲ ।

ಹೇಳದೌತನಕ್ಕೆ ಬರಹೊಲ್ಲ ಕೊಂಡೆಯನ ।

ಗಾಳಿಯೇ ಹೊಲ್ಲ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 508 :

ಕುಡಿವ ನೀರ ತಂದು , ಅಡಿಗೆ ಮಾಡಿದ ಮೇಲೆ

ಬಡಲುಣ್ಣಲಾಗದಿಂತೆಂಬ , ಮನುಜರ

ಬಡನಾಟವೇಕೆ ? ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 509 :

ಹೆಣ್ಣನ್ನು ಹೊನ್ನನ್ನು । ಹಣ್ಣಾದ ಮರಗಳನ್ನು ।

ಕಣ್ಣಿಂದ ಕಂಡು ಮನದಲ್ಲಿ ಬಯಸದಿಹ ।

ಅಣ್ಣಗಳು ಯಾರು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 510 :

ಎತ್ತಾಗಿ ತೊತ್ತಾಗಿ ಹಿತ್ತಲದ ಗಿಡವಾಗಿ

ಮತ್ತೆ ಪಾದದಾ ಕೆರವಾಗಿ ಗುರುವಿನಾ

ಹತ್ತಿಲಿರು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 511 :

ದೇವರನು ನೆನೆವಂಗ । ಭಾವಿಪುದ ಬಂದಿಹುದು ।

ದೇವರನು ನೆನಯದಧಮಂಗೆ ಇಹಪರದಿ ।

ಆಪುದೂ ಇಲ್ಲ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 512 :

ನಾನು-ನೀನುಗಳದು, ತಾನು ಲಿಂಗದಿ ಉಳಿದು

ನಾನಾ ಭ್ರಮೆಗಳ ಅತಿಗಳೆದು ನಿಂದಾತ

ತಾನೈಕ್ಯ ನೋಡು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 513 :

ಒಡಲನಡಗಿದ ವಿದ್ಯೆ ।

ನಡೆದೊಡನೆ ಬರುತಿರಲು ಒಡಹುಟ್ಟಿದವರು

ಕಳ್ಳರೂ ನೃಪರೆಂದು ಪಡೆಯರದನೆಂದ । ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 514 :

ಆಳಾಗಬಲ್ಲವನು ಆಳುವನು ಅರಸಾಗಿ

ಆಳಾಗಿ ಬಾಳಲರಿಯದವನು ಕಡೆಯಲ್ಲಿ

ಹಾಳಾಗಿ ಹೋಹ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 515 :

ಕತ್ತೆಗಂ ಕೋಡಿಲ್ಲ। ತೊತ್ತಿಗಂ ಗುಣವಿಲ್ಲ।

ಹತ್ತಿಯ ಹೊಲಕೆ ಗಿಳಿಯಿಲ್ಲ ಡೊಂಬನಿಗೆ।

ವೃತ್ತಿಯೇ ಇಲ್ಲ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 516 :

ಜಾತಿ ಹೀನನ ಮನೆಯ ಜ್ಯೋತಿತಾ ಹೀನವೇ ?

ಜಾತಿ – ವಿಜಾತಿ ಏನಬೇಡ , ದೇವನೊಲಿ

ದಾತದೆ ಜಾತಾ , ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 517 :

ಮನಸು ಇಲ್ಲದೆ ದೇವಸ್ಥಾನ ಸುತ್ತಿದಲ್ಲಿ ಫಲವೇನು

ಎತ್ತು ಗಾಣವನು ಹೊತ್ತು ತಾ

ನಿತ್ಯ ವಾಗಿ ಸುತ್ತಿ ಬಂದಂತೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 518 :

ಈರೈದು ತಲೆಯುಳ್ಳ । ಧೀರ ರಾವಣ ಮಡಿದ ।

ವೀರ ಕೀಚಕನು ಗಡೆ ಸತ್ತು ಪರಸತಿಯ ।

ದಾರಿ ಬೇಡೆಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 519 :

ಸಿರಿಯು ಬಂದರೆ ಲೇಸು, ತೀರದ ಜವ್ವನ ಲೇಸು

ಮರಣವಿಲ್ಲದಾ ಮಗಲೇಸು ಲಿಂಗಕ್ಕೆ

ಶರಣುವೆ ಲೇಸು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 520 :

ಮುನ್ನ ಪೂರ್ವದಲಾನು । ಪನ್ನಗಧರನಾಳು

ಎನ್ನಯ ಪೆಸರು ಪುಷ್ಪದತ್ತನು-ಎಂದು

ಮನ್ನಿಪರು ನೋಡ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 521 :

ಮೊಸರ ಕಡೆಯಲು ಬೆಣ್ಣೆ | ಒಸೆದು ತೋರುವ ತೆರದಿ

ಹಸನುಳ್ಳ ಗುರುವಿನುಪದೇಶ – ದಿಂ ಮುಕ್ತಿ

ವಶವಾಗದಿಹುದೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 522 :

ಒಣಗಿದಾ ಮರ ಚಿಗಿತು । ಬಿಣಿಲು ಬಿಡುವುದ ಕಂಡೆ ।

ತಣಿಗೆಯಾ ತಾಣಕದು ಬಹುದು ಕವಿಗಳಲಿ

ಗುಣಯುತರು ಪೇಳಿ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 523 :

ಹಸಿವಿಲ್ಲದುಣಬೇಡ ಹಸಿದು ಮತ್ತಿರಬೇಡ

ಬಿಸಿ ಮಾಡಿ ತಂಗುಳುಣಬೇಡ ವೈದ್ಯನಾ

ಗಸಣೆಯೇ ಬೇಡ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 524 :

ಆವ ಕಾಲವು ವನದಿ । ಜೀವಕಾಲದ ಕಳೆದು ।

ಜೀವಚಯದಲ್ಲಿ ದಯವಿಲ್ಲದಿರುವವನ ।

ಕಾಯ್ವ ಶಿವನು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 525 :

ಮೆಟ್ಟಿರಿಯೆ ಜೀವ ತಾ । ತಟ್ಟನೇ ಹೋಗುವದು ।

ಕೆಟ್ಟನಾಲಿಗೆಯಲಿರಿಹರೆ ಕಾದು ನೀ ।

ರಟ್ಟಿ ಹೋದಂತೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 526 :

ಹಸಿಯದಿರೆ ಕಡುಗಾದ | ಬಿಸಿನೀರ ಕೊಂಬುದು

ಹಸಿವಕ್ಕು ಸಿಕ್ಕ ಮಲ ಬಿಡುಗು – ದೇಹ ತಾ

ಸಸಿನವಾಗುವುದು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 527 :

ವನಧಿಯೊಳಡಗಿ ತೆರೆ । ವನಧಿಯೊಳಗೆಸೆವಂತೆ ।

ಚಿನುಮಯನು ಇಪ್ಪ ನಿಜದೋಳಗೆ ತ್ರೈಜಗತ ।

ಜನನ ತಾನೆಂದು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 528 :

ರಾಗವೇ ಮೂಡಲು। ಯೋಗವೇ ಬಡಗಲು।

ರೋಗವದು ಶುದ್ಧ ಪಡುವಲು, ತೆಂಕಲು।

ಭೋಗದ ಬೀಡು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 529 :

ಹಿಂದೆ ಪಾಪವ ಮಾಡಿ । ಮುಂದೆ ಪುಣ್ಯವು ಹೇಗೆ ।

ಹಿಂದು – ಮುಂದರಿದು ನಡೆಯದಿರೆ

ನರಕದಲಿ ಬೆಂದು ಸಾಯುವನು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 530 :

ಸುಟ್ಟೊಲೆಯು ಬಿಡದೆ ತಾ । ನಟ್ಟ ಮೇಲುರಿದಂತೆ ।

ಕೊಟ್ಟಮೇಲುರಿವ ನಳಿಯನೆಂಬೀ ಮಾತು ।

ಕಟ್ಟಿ ಇಟ್ಟಂತೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 531 :

ಪುಷ್ಪವಿಲ್ಲದ ಪೂಜೆ। ಅಶ್ವವಿಲ್ಲದ ಅರಸು।

ಅಪ್ಪಲೊಲ್ಲದಳ ನಗೆನುಡಿಯು ಇವು ಮೂರು।

ಚಪ್ಪೆ ಕಾಣಯ್ಯ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 532 :

ಸಿರಿಬಂದ ಕಾಲಕ್ಕೆ ಕರೆದು ದಾನವ ಮಾಡು

ಪರಿಣಾಮವಕ್ಕು ಪದವಕ್ಕು ಕೈಲಾಸ

ನೆರೆಮನೆಯಕ್ಕು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 533 :

ಗುರಿಯ ತಾಗದ ಕೋಲ । ನೂರಾರುನೆಸೆದೇನು ? ।

ಬರಡಿಂಗ ಭಕ್ತಿ ಭಜಸಿದೊಡೆ ಅದು ತಾನು ।

ಇರಲರಿಯದಯ್ಯ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 534 :

ಹೊಲಬನರಿಯದ ಗುರುವು । ತಿಳಿಯಲರಿಯದ ಶಿಷ್ಯ

ನೆಲೆಯನಾರಯ್ಯದುಪದೇಶ – ವಂಧಕನು

ಕಳನ ಹೊಕ್ಕಂತೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 535 :

ಮಕ್ಕಳಿಲ್ಲವು ಎಂದು । ಅಕ್ಕಮಲ್ಲಮ್ಮನು

ದುಕ್ಕದಿ ಬಸವ । ಗರಿಪಲ್ಲವ । – ಕಾಶಿಯ

ಮುಕ್ಕಣ್ಣಗೆ ಹೋದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 536 :

ನಿದ್ದೆಗಳು ಬಾರದವು । ಬುದ್ಧಿಗಳೂ ತಿಳಿಯುವವು ।

ಮುದ್ದಿನ ಮಾತುಗಳು ಸೊಗಸದದು ಬೋನದಾ ।

ಮುದ್ದೆ ತಪ್ಪಿದರೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 537 :

ಅನ್ಯ ಪುರುಷನ ಕಂಡು। ತನ್ನ ಪಡೆದವನೆಂದು।

ಮನ್ನಿಸಿ ನಡೆವ ಸತಿಯಳಿಗೆ ಸ್ವರ್ಗದೊಳು।

ಹೊನ್ನಿನ ಮನೆಯು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 538 :

ಉಂಡು ನೂರಡಿಯಿಟ್ಟು

ಕೆಂಡಕ್ಕೆ ಕೈ ಕಾಸಿ

ಗಂಡುಭುಜ ಮೇಲ್ಮಾಡಿ

ಮಲಗುವನು ವೈದ್ಯನ

ಮಿಂಡನಂತಿಕ್ಕು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 539 :

ಎತ್ತ ಹೋದರು ಒಂದು । ತುತ್ತು ಕಟ್ಟಿರಬೇಕು ।

ತುತ್ತೊಂದು ಗಳಿಗೆ ತಡೆದಿಹರೆ ಕೈ ಹಿಡಿದು ।

ಎತ್ತಬೇಕೆಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 540 :

ಚಂದ್ರ ಮಾರ್ತಾಂಡರನು । ಸಂಧಿಸಿಯೇ ಪರಿವೇಷ ।

ಕುಂದದಲೆ ನಿಚ್ಚ ಬರುತ್ತಿರಲು ಜಗವೆಲ್ಲ ।

ಕುಂದಿದಂತಿಹುದು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 541 :

ಪರುಷ ಲೋಹವ ಮುಟ್ಟಿ । ವರುಷವಿರಬಲ್ಲುದೇ

ಪರಷವೆಂತಂತೆ ಶಿಷ್ಯಂಗೆ – ಗುರುವಿನ

ಸ್ಪರುಶನವೆ ಮೋಕ್ಷ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 542 :

ಗಂಗೆಯಲಿ ಹೊಲೆಯಿಲ್ಲ। ಲಿಂಗಕ್ಕೆ ಕಡೆಯಿಲ್ಲ।

ಕಂಗಳಿಗೆ ಬೆಳಗುಬೇಗಿಲ್ಲ ಸಾಯುವಗೆ।

ಸಂಗಡಿಗರಿಲ್ಲ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 543 :

ನಿಂಬೆಗಿಂ ಹುಳಿಯಿಲ್ಲ । ತುಂಬೆಗಿಂ ಕರಿದಿಲ್ಲ ।

ನಂಬಿಗೆಯಿಂದಧಿಕ ಗುಣ್ವವಿಲ್ಲ । ದೈವವುಂ ।

ಶುಭವಿಂದಿಲ್ಲ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 544 :

ಆನೆ ಕನ್ನಡಿಯಲ್ಲಿ । ತಾನಡಗಿ ಇಪ್ಪಂತೆ ।

ಜ್ಞಾನವುಳ್ಳವರ ಹೃದಯದಲಿ ಪರಶಿವನು ।

ತಾನಡಗಿ ಇಹನು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 545 :

ಹಂದೆ ಭಟರೊಳು ಹೊಲ್ಲ । ನಿಂದೆಯಾ ನುಡಿ ಹೊಲ್ಲ ।

ಕುಂದುಗುಲದವಳ ತರ ಹೊಲ್ಲ ಉರಿಯೊಳಗೆ ।

ನಿಂದಿರಲು ಹೊಲ್ಲ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 546 :

ರಂಧ್ರ – ಗತಿ – ಆದಿತ್ಯ । ನೊಂದಾಗಿ ಅರ್ಥಿಸುತ ।

ಅಂದಿನಾ ತಿಥಿಯನೊಡಗೂಡೆ ನಕ್ಷತ್ರ ।

ಮುಂದೆ ಬಂದಕ್ಕು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 547 :

ಜಂಗಮಕೆ ವಂಚಿಸನು । ಹಿಂಗಿರಲು ಲಿಂಗವನು ।

ಭಕ್ತರೊಳು ಪರಸತಿಗೆ ಒಲೆಯದಗೆ ।

ಭಂಗವೇ ಇಲ್ಲ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 548 :

ಜೋಳದಾ ಬೋನಕ್ಕೆ । ಬೇಳೆಯಾ ತೊಗೆಯಾಗಿ ।

ಕಾಳೆಮ್ಮೆ ಕರೆದ ಹೈನಾಗಿ ಬೆಳವಲದ ಮೇಳ

ನೋಡೆಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 549 :

ಕುಂದಳಿದವ ದೈವ । ಬಂಧ ಕಳೆದವ ದೈವ ।

ನೊಂದು ತಾ ನೋಯಿಸದವ ದೈವ ಹುಸಿಯದನೆ ।

ಇಂದುಧರನೆಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 550 :

ಹಾರುವರು ಎಂಬುವರು । ಏರಿಹರು ಗಗನಕ್ಕೆ ।

ಹಾರುವರ ಮೀರಿದವರಿಲ್ಲ ಅವರೊಡನೆ ।

ವೈರಬೇಡೆಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ||