ಸರ್ವಜ್ಞನ ತ್ರಿಪದಿಗಳು (151-200)

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 151 :

ಹೆಂಡಕ್ಕೆ ಹೊಲೆಯನು। ಕಂಡಕ್ಕೆ ಕಟುಗನು।

ದಂಡಕ್ಕೆ ಕೃಷಿಕನು, ಹಾರುವನು, ದುಡಿದು ತಾ ।

ಪಿಂಡಕ್ಕೆ ಇಡುವ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 152 :

ಹುಸಿದು ಮಾಡುವ ಪೂಜೆ । ಮಸಿವಣ್ಣವೆಂತೆನಲು।

ಮುಸುಕಿರ್ದ ಮಲವನೊಳಗಿರಿಸಿ ಪೃಷ್ಠವನು ।

ಹಿಸುಕಿ ತೊಳೆದಂತೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 153 :

ನಿತ್ಯ ನೀರೊಳು ಮುಳುಗಿ | ಹತ್ಯಾನೆ ಸ್ವರ್ಗಕ್ಕೆ

ಹತ್ತೆಂಟು ಕಾಲ ಜಲದೊಳಗಿಹ ಕಪ್ಪೆ

ಹತ್ತವ್ಯಾಕಯ್ಯ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 154 :

ಮುನಿವಂಗೆ ಮುನಿಯದಿರು | ಕನೆವಂಗೆ ಕನೆಯದಿರು

ಮನಸಿಜಾರಿಯನು ಮರೆಯದಿರು – ಶಿವನ ಕೃಪೆ

ಘನಕೆ ಘನವಕ್ಕು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 155 :

ಆಡಿ ಅಳುಕಲು ಹೊಲ್ಲ । ಕೂಡಿ ತಪ್ಪಲು ಹೊಲ್ಲ ।

ಕಾಡುವಾ ನೆಂಟ ಬರಹೊಲ್ಲ, ಧನಹೀನ ।

ನಾಡುವದೆ ಹೊಲ್ಲ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 156 :

ಹೆತ್ತವಳು ಮಾಳಿ ಎನ್ನ । ನೊತ್ತಿ ತೆಗೆದವಳು ಕೇಶಿ

ಕತ್ತು ಬೆನ್ನ ಹಿಡಿದವಳು ಕಾಳಿ – ಮೊರಿದೊಳೆನ್ನ

ಬತ್ತಲಿರಿಸಿದಳು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 157 :

ಗಂಧವನು ಇಟ್ಟಮೆ ಲಂದದಲಿ ಇರಬೇಕು ।

ನಿಂದೆ ಕುಂದುಗಳ ಸುಟ್ಟವನು ಧರಣಿಯಲಿ ।

ಇಂದುಧರನೆಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 158 :

ಕೊಟ್ಟುಂಬ ಕಾಲದಲಿ ಕೊಟ್ಟುಣಲಿಕರಿಯದಲೆ

ಹುಟ್ಟಿನಾ ಒಳಗೆ ಜೇನಿಕ್ಕಿ ಪರರಿಂಗೆ

ಬಿಟ್ಟು ಹೋದಂತೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 159 :

ಅಕ್ಕಿಯನು ಉಂಬುವನು । ಹಕ್ಕಿಯಂತಾಗುವನು ।

ಸಿಕ್ಕು ರೋಗದಲಿ ರೊಕ್ಕವನು ವೈದ್ಯನಿಗೆ

ಇಕ್ಕುತಲಿರುವ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 160 :

ಹರನವನ ಕೊಲುವಂದು, ಎರಳೆಯನು ಎಸೆವಂದು

ಮರಳಿ ವರಗಳನು ಕೊಡುವಂದು ಪುರಹರಗೆ

ಸರಿಯಾದ ಕಾಣೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 161 :

ಅರಮನೆಯಲಿರುತಿಹುದು। ಕರದಲ್ಲಿ ಬರುತಿಹುದು।

ಕೊರೆದು ವಂಶಜರ ತಿನುತಿಹುದು, ಕವಿಗಳಲಿ।

ದೊರೆಗಳಿದ ಪೇಳಿ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 162 :

ಕಚ್ಚೆ ಕೈ ಬಾಯಿಗಳು। ಇಚ್ಛೆಯಲಿ ಇದ್ದಿಹರೆ।

ಅಚ್ಯುತನಪ್ಪ ಅಜನಪ್ಪ ಲೋಕದಲಿ।

ನಿಶ್ಚಿಂತನಪ್ಪ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 163 :

ವಚನದೊಳಗೆಲ್ಲವರು । ಶುಚಿವೀರ-ಸಾಧುಗಳು ।

ಕುಚ ಹೇಮಶಸ್ತ್ರ ಸೋಂಕಿದರೆ ಲೋಕದೊಳ।

ಗಚಲದವರಾರು । ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 164 :

ಲಿಂಗ ಉಳ್ಳನೆ ಪುರುಷ ಲಿಂಗ ಉಳ್ಳನೆ ಸರಸ

ಲಿಂಗ ಉಳ್ಳವಗೆ ರತಿಭೋಗ ವತುಳಸುಖ

ಲಿಂಗದಿಂ ಜನನ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 165 :

ನಿತ್ಯ ನೀರ್ಮುಳುಗುವನು।ಹತ್ತಿದಡೆ ಸ್ವರ್ಗವನು।

ಎತ್ತಿ ಜನ್ಮವನು ಜಲದೊಳಿಪ್ಪಾ ಕಪ್ಪೆ।

ಹತ್ತದೇಕೆಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 166 :

ಹರಕು ಜೋಳಿಗೆ ಲೇಸು । ಮುರುಕ ಹಪ್ಪಳ ಲೇಸು ।

ಕುರುಕುರೂ ಕಡಲೆ ಬಲು ಲೇಸು, ಪಾಯಸದ ।

ಸುರುಕು ಲೇಸೆಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 167 :

ಸಾಲು ವೇದಗಳೇಕೆ ? ಮೂಲ ಮಂತ್ರಗಳೇಕೆ ?

ಮೇಲು ಕೀಳೆಂಬ ನುಡಿಯೇಕೆ ? ತತ್ವದಾ

ಕೀಲನರಿದವಗೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 168 :

ಮುಟ್ಟಿದಂತಿರಬೇಕು । ಮುಟ್ಟದಲೆ ಇರಬೇಕು ।

ಮುಟ್ಟಿಯೂ ಮುಟ್ಟಿದಿರಬೇಕು ಪರಸ್ತ್ರೀಯ ।

ಮುಟ್ಟಿದವ ಕೆಟ್ಟ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 169 :

ದುರ್ಗಿ(ಮಾರಿಯ ಮುಂಡಿ) । ಯಗ್ಗದ ಶಕ್ತಿಗಳು

ಸದ್ಗುಣ ಸತ್ಯ ಮುಸುರಿಹರ – ಮುಟ್ಟವು

ಸದ್ಗುರುವಿನಾಜ್ಞೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 170 :

ಅರಿತು ಮಾಡಿದ ಪಾಪ । ಮರೆತರದು ಪೋಪುದೇ?

ಮರೆತರೆ ಮರವ ಬಿಡಿಸುವುದು, ಕೊರತೆಯದು ।

ಅರಿತು ನೋಡೆಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 171 :

ಗಂಹರವ ಹೊಕ್ಕಿರ್ದು । ಸಿಂಹಗಳ ನಿರಿಯುವದು ।

ಸಂಹರವ ಮಾಡಿ ತರಿಯುವದು ದುರ್ಜನರ ।

ಜಿಹ್ವೆ ಕೇಳೆಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 172 :

ಶಂಖ ಹುಟ್ಟಿದ ನಾದ । ಬಿಂಕವನು ಏನೆಂಬೆ ।

ಶಂಕರನ ಪೂಜೆ ಮನೆ ಮನೆಗೆ ಮಿಗಿಲಾಗಿ ।

ತೆಂಕಲುಂಟೆಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 173 :

ನಾಡೆಲೆಯ ಮೆಲ್ಲುವಳ । ಕೂಡೆ ಬಯಸುತ ಹೋಗೆ

ಕೂಡ ಗೂಡ ಸೀರೆ ಮೊಲೆಗಟ್ಟಿನಾ ಯಕಿಯ ।

ಕುಂಡೆಯಾಡೆಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 174 :

ಸುಟ್ಟ ಬೆಳಸಿಯು ಲೇಸು । ಅಟ್ಟ ಬೊನವು ಲೇಸು ।

ಕಟ್ಟಾಣೆ ಸತಿಯು ಇರಲೇಸು , ನಡುವಿಂಗೆ ।

ದಟ್ಟಿ ಲೇಸೆಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 175 :

ಹುಸಿಯ ಪೇಳ್ವುದರಿಂದ । ಹಸಿದು ಸಾವುದು ಲೇಸು ।

ಹುಸಿದು ಮೆರೆಯುವನ ಬದುಕಿಂದ ಹಂದಿಯಾ ।

ಇಸಿಯು ಲೇಸೆಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 176 :

ಅಲ್ಲಿಪ್ಪನಿಲ್ಲಿಪ್ಪನೆಲ್ಲಿಪ್ಪ ನೆನಬೇಡ

ಕಲ್ಲಿನಂತಿಪ್ಪ ಮಾನವನ , ಮನ ಕರಗೆ

ಅಲ್ಲಿಪ್ಪ ನೋಡ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 177 :

ಸತ್ಯವೆಂಬುದು ತಾನು । ನಿತ್ಯದಲಿ ಮರೆದಿಹುದು ।

ಮಿಥ್ಯ ಸತ್ಯವನು ಬೆರೆದರೂ ಇಹಪರದಿ ।

ಸತ್ಯಕ್ಕೆ ಜಯವು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 178 :

ಗಂಗೆಯಾ ತಡೆ ಲೇಸು, ಮಂಗಳನ ಬಲ ಲೇಸು

ಜಂಗಮ ಭಕ್ತನಾ ನಡೆ ಲೇಸು, ಶರಣರಾ

ಸಂಗವೇ ಲೇಸು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 179 :

ಆಗಲೇಳು ಸಾಸಿರವು । ಮುಗಿಲು ಮುಟ್ಟುವಕೋಟೆ ।

ಹಗಲೆದ್ದು ಹತ್ತು ತಲೆಯಾತ ಪರಸತಿಯ ।

ನೆಗೆದು ತಾ ಕೆಟ್ಟ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 180 :

ನಾನು-ನೀನುಗಳಳಿದು | ತಾನೆ ಲಿಂಗದಿ ನಿಂದು

ನಾನಾ ಭ್ರಮೆಗಳ ನೆರೆ ಹಿಂಗಿ – ನಿಂದವನು

ತಾನೈಕ್ಯ ನೋಡ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 181 :

ತನ್ನ ತಾನರಿದಿಹನು । ಸನ್ನುತನು ಆಗಿಹನು।

ತನ್ನ ತಾನರಿಯದಿರುವವನು ಹಾಳೂರ।

ಕುನ್ನಿಯಂತಕ್ಕು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 182 :

ತುಲವನೇರಲು ಗುರುವು । ನೆಲೆಯಾಗಿ ಮಳೆಯಕ್ಕು

ಫಲವು ಧಾನ್ಯಗಳು ಬೆಳೆಯಕ್ಕು ಪ್ರಜೆಗಳಿಗೆ ।

ನಿಲಕಾಲಕ್ಕು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 183 :

ತುಪ್ಪಾದ ತುರುಕನ । ಒಪ್ಪಾದ ಹಾರುವನ।

ಸಪ್ಪಗಿರುತಿಪ್ಪ ಬೇಡನ ಮಾತಿಂಗೆ।

ಒಪ್ಪಲೇ ಬೇಡ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 184 :

ಲಿಂಗದ ಗುಡಿಯೆಲ್ಲಿ ? ಲಿಂಗಿಲ್ಲದೆಡೆಯೆಲ್ಲಿ

ಲಿಂಗದೆ ಜಗವು ಅಡಗಿಹುದು – ಲಿಂಗವನು

ಹಿಂಗಿ ಪರ ಉಂಟೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 185 :

ಹಂಗಿನಾ ಹಾಲಿನಿಂ । ದಂಬಲಿಯ ತಿಳಿ ಲೇಸು ।

ಭಂಗಬಟ್ಟುಂಬ ಬಿಸಿಯಿಂದ ತಿರಿವವರ ।

ತಂಗುಳವೆ ಲೇಸು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 186 :

ವಿಷಯಕ್ಕೆ ಕುದಿಯದಿರು | ಅಶನಕ್ಕೆ ಹದೆಯದಿರು

ಅಸಮಾಕ್ಷನಡಿಯನಗಲದಿರು – ಗುರುಕರುಣ

ವಶವರ್ತಿಯಹುದು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 187 :

ಹೆಂಗಸರ ಹೋಲುವ । ಮಂಗನ ತಲೆಯವರು।

ಸಂಗಮಕ್ಕೆ ಬಂದು ನಿಂದಿರುತ ರಾಜ್ಯವನು।

ನುಂಗಿ ಬಿಟ್ಟಾರು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 188 :

ಬ್ರಹ್ಮವೆಂಬುದು ತಾನು | ಒಮ್ಮಾರು ನೀಳವೇ

ಒಮ್ಮೆ ಸದ್ಗುರುವಿನುಪದೇಶ – ವಾಲಿಸಲು

ಗಮ್ಮನೆ ಮುಕ್ತಿ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 189 :

ಕಟ್ಟಾಳು ತಾನಾಗಿ । ಬಟ್ಟೆಯಲಿ ನೆರವೇಕೆ ?

ಸೆಟ್ಟಿಗಂ ತೊದಲು ನುಡಿಯೇಕೆ ? ಬಲ್ಲಿದಗೆ \

ನಿಷ್ಠುರವದೇಕೆ ? ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 190 :

ಕಟ್ಟಿದರೆ ಸೀತಿಹರೆ । ನೆಟ್ಟನೆಯ ನಿಲಬೇಕು ।

ಒಟ್ಟುಯಿಸಿ ಮೀರಿ ನಡೆದಿಹರೆ ಗುರಿನೋಡಿ ।

ತೊಟ್ಟನೆಚ್ಚಂತೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 191 :

ಬಟ್ಟೆಯನು ಉಡಿಸುವದು ಸೆಟ್ಟಿಯೆಂದೆನಿಸುವದು

ಕಟ್ಟಾಣಿ ಸತಿಯ ಕುಣಿಸುವದು ತಾ ಚೋಟು

ಹೊಟ್ಟೆ ಕಾಣಯ್ಯ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 192 :

ಆಸನದಲುಂಬುವದು । ಸೂಸುವದು ಬಾಯಲ್ಲಿ ।

ಬೇಸರದ ಹೊತ್ತು ಕೊಲುವದು ಕವಿಗಳೊಳು ।

ಸಾಸಿಗರು ಪೇಳಿ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 193 :

ಕೂಳಿಂದ ಕುಲ ಬೆಳೆದು । ಬಾಳಿಂದ ಬಲ ಬೆಳೆದು ।

ಕೂಳು – ನೀರುಗಳು ಕಳೆದರ್‍ಆ ಕುಲಗಳನ್ನು ।

ಕೇಳಬೇಡೆಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 194 :

ನರರ ಬೇಡುವ ದೈವ । ವರವೀಯ ಬಲ್ಲುದೇ

ತಿರಿವವರನಡರಿ ತಿರಿವಂತೆ – ಅದನರೆ

ಹರನನೆ ಬೇಡು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 195 :

ಮುನಿದಂಗೆ ಮುನಿಯದಿರು , ಕಿನಿವಂಗೆ ಕಿನಿಯದಿರು

ಮನಸಿಜಾರಿಯನು ಮರೆಯದಿರು , ಶಿವಕೃಪೆಯು

ಘನಕೆ ಘನವಕ್ಕು , ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 196 :

ಕಷ್ಟಗಳು ಓಡಿಬರ । ಲಿಷ್ಟಕ್ಕೆ ಭಯವೇಕೆ ।

ಶಿಷ್ಟಂಗೆ ತೊದಲು ನುಡಿಯೇಕೆ ।

ಕಳ್ಳಂಗೆ ದಟ್ಟಡಿಯದೇಕೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 197 :

ಹಲವನೋದಿದಡೇನು ಚೆಲುವನಾದಡೆಯೇನು

ಕುಲವಂತನಾಗಿ ಫಲವೇನು ಲಿಂಗದ

ಒಲವಿಲ್ಲದನಕ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 198 :

ಉದ್ದಿನಾ ವಡೆ ಲೇಸು । ಬುದ್ಧಿಯಾ ನುಡಿ ಲೇಸು ।

ಬಿದ್ದೊಡನೆ ಕಯ್ಗೆ ಬರಲೇಸು, ಶಿಶುವಿಂಗೆ ।

ಮುದ್ದಾಟ ಲೇಸು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 199 :

ಕ್ಷೀರದಲಿ ಘ್ರತ, ವಿಮಲ । ನೀರಿನೊಳು ಶಿಖಿಯಿರ್ದು

ಅರಿಗೂ ತೋರದಿರದಂತೆ ಎನ್ನೊಳಗೆ ।

ಸೇರಿಹನು ಶಿವನು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 200 :

ಲಿಂಗವಿರಹಿತನಾಗಿ ನುಂಗದಿರು ಏನುವನು

ತಿಂಗಳಲಿ ಸತ್ತ ಕೊಳೆ ನಾಯಿ ಮಾಂಸವನು

ನುಂಗಿದೆಂತಕ್ಕು ಸರ್ವಜ್ಞ||