ಸರ್ವಜ್ಞನ ತ್ರಿಪದಿಗಳು (1101-1150)

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1101 :

ಕಣ್ಣು ನಾಲಗೆ ಮನವು | ತನ್ನವೆಂದೆನ ಬೇಡ

ಅನ್ಯರು ಕೊಂದರೆನ ಬೇಡ – ಇವು ಮೂರು

ತನ್ನನೇ ಕೊಲುಗು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1102 :

ಬೇರೂರ ಸಾಲವನು । ನೂರನಾದರೂ ಕೊಳ್ಳು ।

ನೂರಾರು ವರ್ಷಕವ ಬಂದ ದಾರಿಯಲಿ ।

ಸಾರಿ ಹೋಗುವನು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1103 :

ಲಜ್ಜೆಯನು ತೊರೆದು ನೀ । ಹೆಜ್ಜೆಯನು ಸಾಧಿಪಡೆ ।

ಸಜ್ಜೆಯಲಿ ಶಿವನ ಶರಣರಾ –

ಹೆಜ್ಜೆಯಲಿ ನಡೆಯೋ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1104 :

ಜ್ಯೋತಿಯಿಂದವೆ ನೇತ್ರ । ರಾತ್ರಿಯಲಿ ಕಾಂಬಂತೆ

ಸೂತ್ರದಲಿ ಧಾತನರೆವಂತೆ – ಶಿವನ ಗುರು

ನಾಥನಿಂದರಿಗು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1105 :

ಹುಸಿವನಿಂದೈನೂರು । ಪಶುವ ಕೊಂದವ ಲೇಸು ।

ಶಿಶು ವಧೆಯಮಾಡಿದವ ಲೇಸು, ಮರೆಯಲಿ ।

ದ್ದೆಸೆದರೂ ಲೇಸು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1106 :

ಅರ್ಥ ಸಿಕ್ಕರೆ ಬಿಡರು। ವ್ಯರ್ಥದಿ ಶ್ರಮಬಡರ।

ನರ್ಥಕೆ ಪರರ ನೂಂಕಿಪರು, ವಿಪ್ರರಿಂ।

ಸ್ವಾರ್ಥರಿನ್ನಿಲ್ಲ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1107 :

ಕೆನ್ನೆಯಲಿ ಕುಡಿವಾಲ। ತನ್ನ ಸುತ್ತಲು ಮಣಿಯು।

ತನ್ನ ದೇಹವನು ಹಣ್ಣುವದು, ಕವಿಗಳಲಿ।

ಚೆನ್ನರಿದ ಪೇಳಿ,ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1108 :

ನಿಲ್ಲದಲೆ ಹರಸಿದಡೆ । ಕಲ್ಲು ಭೇದಿಸಲಕ್ಕು ।

ಬಲ್ಲಂತ ಶಿವನ ಭಕ್ತಿಯಿಂ ಭಜಿಸಿಡೆ ।

ಇಲ್ಲೆನಲಿಕರಿಯ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1109 :

ಕೂಳಿಲ್ಲದವನೊಡಲು । ಹಾಳುಮನೆಯಂತಕ್ಕು ।

ಹೇಳಿದಲೆ ಹೋಗಲು ರುಜೆಗಳಿಂ ತನುವೊಡೆದು ।

ಹಾಳೆಯಂತಕ್ಕು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1110 :

ಕಿಚ್ಚಿನಲ್ಲಿ ಸುಕೃತವು , ಪಚ್ಚತಿರ ಕರ್ಪೂರವು

ಅಚ್ಚಳಿದು ನಿಜದಿ ನಿಂದಂತೆ ಭೇದವನು

ಮುಚ್ಚುವನೆ ಶರಣ , ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1111 :

ಪವನಪರಿಯರಿದಂಗೆ । ಶಿವನ ಸಾಧಿಸಲಕ್ಕು ।

ಭವಮಾಲೆ ಹರಿದು ಸುಖಿಸುವೊಡೆ ಅವ

ಸದಾಶಿವನು ತಾನಕ್ಕು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1112 :

ಎಲ್ಲ ದೈವವ ಬೇಡಿ ಹುಲ್ಲು ಬಾಯ್ತೆರೆಯದೆಲೆ

ಬಲ್ಲ ದಾಶಿವನ ಭಜಿಸಿ ಬೇಡಿದಾತ

ಇಲ್ಲೆನಲಿಕರಿಯ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1113 :

ಉಣ್ಣದಲೆ ಉರಿಯುವರು । ಮಣ್ಣಿನಲಿ ಮೆರೆಯುವರು ।

ಗಾಜೊಂದು ಲೋಹದೊಳಗಲ್ಲ ಅಂಬಲಿಯು ।

ಭೋಜನದೊಳಲ್ಲ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1114 :

ಬುದ್ಧಿವಂತರ ಕೂಟ। ವೆದ್ದು ಗಾರುವ ಹದ್ದು ।

ಬುದ್ಧಿಯಿಲ್ಲದವರ ನೆರೆ ಕೂಟ ಕೊರಳೊಳಗೆ ।

ಗುದ್ದಿಯಿದ್ದಂತೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1115 :

ಉದ್ಯೋಗವಿಲ್ಲದವನು । ಬಿದ್ದಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದಿರನು ।

ಹದ್ದುನೆವನವನು ಈಡಾಡಿ ಹಾವ ಕೊಂ ।

ಡೆದ್ದು ಹೋದಂತೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1116 :

ಮೂರು ಖಂಡುಗ ಹೊಟ್ಟ । ತೂರಿದರೆ ಫಲವೇನು ।

ಮೂರರಾ ಮಂತ್ರದಿಂದಲಿ ಪರಬೊಮ್ಮ ।

ವಿರಿಹುದು ನೋಡು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1117 :

ಮರನೊತ್ತಿ ಬೇಯುವದು। ಉರಿತಾಗಿ ಬೇಯದದು।

ಪುರಗಳ ನುಂಗಿ ಬೊಗಳುವದು ಲೋಕದೊಳು।

ನರನಿದೇನಿಹುದು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1118 :

ಕಲ್ಲರಳಿ ಹೂವಾಗಿ । ಎಲ್ಲರಿಗೆ ಬೇಕಾಗಿ।

ಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನ ಶಿಖರಕ್ಕೆ ಬೆಳಕಾಗಿ।

ಬಲ್ಲವರು ಹೇಳಿ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1119 :

ಲಿಂಗಕೆ ತೋರಿಸುತ | ನುಂಗುವಾತನೆ ಕೇಳು

ಲಿಂಗ ಉಂಬುವುದೆ ? ಪೊಡಮಡು – ತೆಲೊ ಪಾಪಿ

ಜಂಗಮಕೆ ನೀಡು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1120 :

ಕೋಟಿಯನು ಕೊಟ್ಟರೂ ಕೂಟ ಕರ್ಮಿಯ ಹೊಲ್ಲ

ನೋಟದಲಿ ನಿಜವನರಿವ ಸುಜ್ಞಾನಿಯಾ

ಕೂಟವೇ ಲೇಸು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1121 :

ಹಾರುವರು ಎಂಬುವರು । ಹಾರುತ್ತಲಿರುತಿಹರು ।

ಹಾರುವಗೆ ಸಲುಹುವರ ದೊರೆಯೊಡನೆ ನಿಜಗುಣ ।

ತೋರದಡುಗುವದು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1122 :

ಕೆಂಬಾಯಿ ತೆರೆಯುತ್ತ । ಕೆಂಬಲ್ಲ ತೋರುತ್ತ।

ಕಂಬವನೊರಗಿ ಮುರುಕಿಪಳು, ಹಾದರದ।

ಬೊಂಬೆ ಕಾಣಯ್ಯ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1123 :

ಹೆಣ್ಣಿಂದ ಇಹವುಂಟು | ಹೆಣ್ಣಿಂದ ಪರವುಂಟು

ಹೆಣ್ಣಿಂದ ಸಕಲ ಫಲವುಂಟು – ಮರೆದರೆ

ಹೆಣ್ಣಿಂದ ಮರಣ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1124 :

ಮೊಸರ ಕಡೆಯಲು ಬೆಣ್ಣೆ । ಒಸೆದು ತೋರುವ ತೆರದಿ

ಹಸನುಳ್ಳ ಗುರುವಿನುಪದೇಶ – ದಿಂ ಮುಕ್ತಿ

ವಶವಾಗದಿಹುದೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1125 :

ಸತ್ಯಕ್ಕೆ ಸರಿಯಿಲ್ಲ । ಚಿತ್ತಕ್ಕೆ ಸ್ಥಿರವಿಲ್ಲ ।

ಹಸ್ತದಿಂದಧಿಕಹಿತರಿಲ್ಲ ಪರದೈವ ।

ನಿತ್ಯನಿಂದಿಲ್ಲ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1126 :

ಆಡಿ ಮರಗಲು ಹೊಲ್ಲ । ಕೂಡಿ ಕಾದಲು ಹೊಲ್ಲ ।

ಬೇಡನಾ ನಂಟು ತರವಲ್ಲ ಅವನ ಕುರಿ ।

ತಾಡುವದೆ ಹೊಲ್ಲ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1127 :

ವಾಯು-ವಾಯುವ ಕೂಡೆ । ವಹಿಲದಿಂ ಮಳೆಯಕ್ಕು ।

ವಾಯು – ನೈಋತ್ಯನೊಡಗೂಡೆ ಮಳೆ ತಾನು ।

ವಾಯುವೆ ಅಕ್ಕು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1128 :

ಪಕ್ಕಲೆಯ ಸಗ್ಗಲೆಯೊ । ಳಿಕ್ಕಿರ್ದ ವಾರಿಯನು ।

ಚೊಕ್ಕಟವು ಎಂದು ಕುಡಿಯುತಿರೆ ಹೊಲೆಯರು ।

ಚಿಕ್ಕವರು ಹೇಗೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1129 :

ಕರವುಂಟು ಕಾಲಿಲ್ಲ । ಶಿರ ಹರಿದ ಮುಂಡವದು।

ನರದಿ ಬಿಗಿದಾರು ತುಂಡದಕೆ, ಕವಿಗಳಲಿ।

ಅರಿದರಿದ ಪೇಳಿ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1130 :

ಸಿದ್ಧರಿಗೆ ಯೋಗವನು । ಬುದ್ಧಿವಂತಗೆ ಮತಿಯ ।

ಬಿದ್ದ ಅಡಿವಿಯಾ ಕಿಚ್ಚನಂ, ಮುಳ್ಳು ಮೊಳೆ ।

ತಿದ್ದುವವರಾರು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1131 :

ಹರನಾವ ಕರೆಯದಲೆ । ಪರಿಶಿವನ ನೆನೆಯದಲೆ ।

ಸ್ಮರಹರನ ಕರುಣವಿಲ್ಲದೆಯೆ ಜಗದೊಳಗೆ

ಇರುವದೇ ಕಷ್ಟ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1132 :

ಅಂತಿರ್ದರಿಂತಿರ್ದ | ರೆಂತಿರ್ದರೆನಬೇಡ

ಕುಂತಿಯಣುಗರು ತಿರಿದರು – ಮಿಕ್ಕವರು

ಎಂತಿರ್ದರೇನು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1133 :

ಮಂದಿಯಿಲ್ಲದರಸು | ತಂದೆ ಇಲ್ಲದ ಕಂದ

ಬಂಧುಗಳಿಲ್ಲದಿಹ ಬಡತನ – ಇವು ತಾನು

ಎಂದಿಗೂ ಬೇಡ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1134 :

ಮುಟ್ಟು ಗಂಡವಳನ್ನು । ಮುಟ್ಟಲೊಲ್ಲರು ನೋಡು ।

ಮುಟ್ಟು ತಾ ತಡೆದು ಹುಟ್ಟಿರ್ದ ದೇಹವನು ।

ಮುಟ್ಟುತಿಹರೇಕೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1135 :

ಸಂದ ಮೇಲ್ಸುಡುವದು । ಬೆಂದಮೇಲುರಿವುದು ।

ಬಂಧಗಳನೆದ್ದು ಬಡಿವುದು ನೀವದರ ।

ದಂದುಗವ ನೋಡಿ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1136 :

ಮೆಟ್ಟಿಪ್ಪುದಾಶೆಯನು | ಕಟ್ಟಿಪ್ಪುದಿಂದ್ರಿಯವ

ತೊಟ್ಟಿಪ್ಪುದುಳ್ಳ ಸಮತೆಯನು – ಶಿವಪದವ

ಮುಟ್ಟಿಪ್ಪುದಯ್ಯ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1137 :

ನೆಲವನ್ನು ಮುಗಿಲನ್ನು । ಹೊಲಿವರುಂಟೆಂದರವ ।

ಹೊಲಿವರು ಹೊಲಿವರು ಎನಬೇಕು । ಮೂರ್ಖನಲಿ ।

ಕಲಹವೇ ಬೇಡ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1138 :

ಬಾಲ್ಯಯೌವನದೊಳಗೆ । ಲೋಲುಪ್ತನಾಗಿ ನೀ ।

ನೇಳುತುಲಿ ಮದಿಸುತ್ತಿರಬೇಡ ಅನುದಿನವು ।

ಸೂಲಿಯನು ನೆನೆಯೋ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1139 :

ತುಂಬಿದಾ ಕೆರೆಭಾವಿ | ತುಂಬಿಹುದೆನಬೇಡ

ನಂಬಿರಬೇಡ ಲಕ್ಶ್ಮಿಯನು – ಬಡತನವು

ಬೆಂಬಳಿಯೊಳಿಹುದು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1140 :

ನಳಿದೋಳಿನಾಕೆ ತಾ। ಸುಳಿದೆಗೆದು ಬೆಳೆದಿಹಳು।

ಕಳೆಯುಳ್ಳ ಹಸುಳೆ ಹಲವಾಗೆ, ತಾನಾಗಿ।

ಅಳಿದು ಹೋಗುವಳು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1141 :

ಕರದಿ ಕಪ್ಪರವುಂಟು । ಹಿರಿದೊಂದು ನಾಡುಂಟು।

ಹರನೆಂಬ ದೈವ ನಮಗುಂಟು ತಿರಿವರಿಂ।

ಸಿರಿವಂತರಾರು? ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1142 :

ಲಿಂಗ ಉಳ್ಳನೆ ಪುರುಷ । ಲಿಂಗ ಉಳ್ಳನೆ ಸರಸ

ಲಿಂಗ ಉಳ್ಳವಗೆ ರತಿಭೋಗ – ವತುಳಸುಖ

ಲಿಂಗದಿಂ ಜನನ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1143 :

ಆದಿ ದೈವವನು ತಾ ಭೇದಿಸಲಿಕರಿಯದಲೆ

ಹಾದಿಯಾ ಕಲ್ಲಿಗೆಡೆ ಮಾಡಿ ನಮಿಸುವಾ

ಮಾದಿಗರ ನೋಡು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1144 :

ಎಂತುಂಬರಂಬಲಿಯ। ಮುಂತೊಬ್ಬನೈದಾನೆ।

ಅಂತಕನಲ್ಲ, ಅಜನಲ್ಲ,ಈ ತುತ್ತ।

ನೆಂತುಂಬರಯ್ಯ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1145 :

ಹೊಲಿಗೇರಿಯಲಿ ಹುಟ್ಟಿ । ವಿಲುದನಾ ಮನೆಯಿರ್ದ ।

ಸತಿಧರ್ಮ ದಾನಿಯೆನಿಸದಲೆ ಹಾರುವನು ।

ಕುಲಕೆ ಹೋರುವನು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1146 :

ಆರರಟ್ಟುಗಳಿಗಳನು । ಮೂರು ಕಂಟಕರನ್ನು ।

ಏರು ಜವ್ವನವ ತಡೆಯುವರೆ ಶಿವ ತಾನು ।

ಬೇರೆ ಇಲ್ಲೆಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1147 :

ಅಡ್ಡಬದ್ದಿಯು ಹೊಲ್ಲ। ಗಿಡ್ಡ ಬಾಗಿಲು ಹೊಲ್ಲ ।

ಹೆಡ್ಡರೊಡನಾಟ ಕೆರೆಹೊಲ್ಲ ಬಡಿಗ ತಾ।

ರೊಡ್ಡನಿರ ಹೊಲ್ಲ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1148 :

ಏನ ಬೇಡುವಡೊಬ್ಬ | ದಾನಿಯನೆ ಬೇಡುವುದು

ದೀನನ ಬೇಡಿ ಬಳಲಿದಡೆ – ಆ ದೀನ

ನೇನ ಕೊಟ್ಟಾನು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1149 :

ತಿತ್ತಿ ಹೊಟ್ಟೆಗೆ ಒಂದು। ತುತ್ತು ತಾ ಹಾಕುವುದು।

ತುತ್ತೆಂಬ ಶಿವನ ತೊರೆದಿಹರೆ ಸುಡುಗಾಡಿ।

ಗೆತ್ತಬೇಕೆಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1150 :

ಜ್ಞಾನದಿಂ ಮೇಲಿಲ್ಲ। ಶ್ವಾನನಿಂ ಕೀಳಿಲ್ಲ।

ಭಾನುವಿಂದಧಿಕ ಬೆಳಗಿಲ್ಲ, ಜಗದೊಳಗೆ।

ಜ್ಞಾನವೇ ಮಿಗಿಲು ಸರ್ವಜ್ಞ||