ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ (1151-1200)

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1151 :

ಇಂದ್ರನಾನೆಯನೇರಿ ಒಂದನೂ ಕೊಡಲರಿಯ

ಚ್ಂದ್ರಶೇಖರನು ಮುದಿಯೆತ್ತನೇರಿ

ಬೇಕೆಂದುದನು ಕೊಡುವ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1152 :

ಕ್ಷಣಮಾತ್ರವಾದರೂ | ಗುಣಿಗಳೊಡನಾಡುವುದು

ಗುಣಹೀನರುಗಳ ಒಡನಾಟ – ಬಹುದುಃಖ

ದಣಲೊಳಿರ್ದಂತೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1153 :

ಕಿರಿಮೀನು ಹಿರಿಮೀನು । ಕೊರೆ ತರೆದು ತಿಂಬಾತ

ಗಿರುವವನು ಒಬ್ಬ ಮಗಸಾಯ ನೋವಿನಾ ।

ತೆರನ ತಾನರಿವ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1154 :

ವಚನದೊಳಗೆಲ್ಲವರು । ಶುಚಿ, ವೀರ, ಸಾಧುಗಳು।

ಕುಚ, ಶಸ್ತ್ರ, ಹೇಮ, ಸೋಂಕಿದರೆ ಲೋಕದೊಳ।

ಗಚಲದವರಾರು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1155 :

ಕುಸ್ತಿಯಲಿ ಭೀಮಬಲ । ಕುಸ್ತಿಯಲಿ ಕಾಮಬಲ ।

ಅಸ್ತಿ ಮುರಿದಿಹುದು ಕೀಚಕನ, ಪರಸತಿಯ ।

ಪ್ರಸ್ತವೇ ಬೇಡ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1156 :

ಜ್ಞಾನದಿಂದಲಿ ಇಹವು ಜ್ಞಾನದಿಂದಲಿ ಪರವು

ಜ್ಞಾನವಿಲ್ಲದಲೆ ಸಕಲವೂ ತನಗಿದ್ದು

ಹಾನಿ ಕಾಣಯ್ಯಾ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1157 :

ಅಷ್ಟದಲ ಕಮಲವನು । ಮೆಟ್ಟಿಪ್ಪ ಹಂಸ ತಾ ।

ಮುಟ್ಟಿಪ್ಪ ಗತಿಯನರಿಯದಾ ಯೋಗಿ ತಾ ।

ಕೆಟ್ಟನೆಂದರಿಗು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1158 :

ಒಳ್ಳೆಯನು ಇರದೂರ । ಕಳ್ಳನೊಡನಾಟವು ।

ಸುಳ್ಳನಾ ಮಾತು ಇವು ಮೂರು ಕೆಸರೊಳಗೆ ।

ಮುಳ್ಳು ತುಳಿದಂತೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1159 :

ಗಾಣಿಗನು ಈಶ್ವರನ । ಕಾಣನೆಂಬುದು ಸಹಜ ।

ಏಣಾಂಕಧರನು ಧರೆಗಿಳಿಯಲವನಿಂದ ।

ಗಾಣವಾಡಿಸುವ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1160 :

ಕಲ್ಲು ಗುಂಡಿನ ಮೇಲೆ ಮಲ್ಲಿಗೆಯ ಅರಳಿಕ್ಕಿ

ನಿಲ್ಲದಲೆ ಹಣೆಯ ಬಡಿವರ್ಗೆ ಬುಗುಟಿಲ್ಲ

ದಿಲ್ಲ ಕಾಣಯ್ಯ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1161 :

ಧರೆಯಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿ ಅಂ। ತರದಲ್ಲಿತಿರುಗುವುದು।

ಮೊರೆದೇರಿ ಕಿಡಿಯನುಗುಳುವುದುಕವಿಗಳಲಿ।

ಅರಿದರಿದ ಪೇಳಿ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1162 :

ಸಂಗವನು ತೊರೆದಂಗೆ ಅಂಗನೆಯರಿರಲೇಕೆ ?

ಬಂಗಾರವೇಕೆ ? ಬಲವೇಕೆ ? ಲೋಕದಾ

ಶೃಂಗಾರವೇಕೆ ? ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1163 :

ಒಳಗೊಂದು ಕೋರುವನು । ಹೊರಗೊಂದು ಕೋರುವನು ।

ಕೆಳಗೆಂದು ಬೀಳ ಹಾರುವನ, ಸರ್ಪನಾ ।

ಸುಳಿವು ಬೇಡೆಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1164 :

ಅಂಗವನು ಲಿಂಗವನು ಸಂಗೊಳಿಸಲೆಂತಕ್ಕು

ಲಿಂಗದಾ ನೆನಹು ಘನವಾಗೆ ಶಿವಲಿಂಗ

ಹಿಂಗಿರದು ಅವನ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1165 :

ಆಳಾಗಬಲ್ಲವನು । ಆಳುವನು ಅರಸಾಗಿ ।

ಆಳಾಗಿ ಬಾಳಲರೆಯದವ ಕಡೆಯಲ್ಲಿ ।

ಹಾಳಾಗಿ ಹೋದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1166 :

ಸಾರವನು ಬಯಸುವದೇ । ಕ್ಷಾರವನು ಬೆರಸುವದು ।

ಮಾರಸಂಹರನ ನೆನೆಯುವಡೆ ಮೃತ್ಯು ತಾ ।

ದೂರಕ್ಕೆ ದೂರ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1167 :

ತಾನಕ್ಕು ಪರನಕ್ಕು ಶ್ವಾನಗರ್ದಭನಕ್ಕು ।

ವಾನರನು ಅಕ್ಕು ಪಶುವಕ್ಕು ಪಯಣದಲಿ

ಸೀನೆ ಭಯವಕ್ಕು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1168 :

ಸತ್ಯರೂ ಹುಸಿಯುವಡೆ । ಒತ್ತಿ ಹರಿದರೆ ಶರಧಿ ।

ಉತ್ತಮರು ಕೇಡಬಗೆದಿಹರೆ ಲೋಕವಿನ್ನೆತ್ತ।

ಸಾಗುವದು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1169 :

ಇದ್ದುದನು ಬಿಟ್ಟು ಹೊರಗಿದ್ದುದನೆ ಬಯಸುತಲೆ

ಇದ್ದು ಉಣದಿಪ್ಪ ಬಾಯೊಳಗೆ ಕತ್ತೆಯಾ

ಲದ್ದಿಯೇ ಬೀಳ್ಗು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1170 :

ಮುತ್ತೊಡೆದು ಹತ್ತಿರಲು । ಮತ್ತಾನೆ ಸತ್ತಿರಲು।

ಹುತ್ತವನೇರಿ ನರಿ ಕೂಗೆ ಜಗಕೆಲ್ಲ ।

ಕುತ್ತು ಕಾಣಯ್ಯ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1171 :

ತನ್ನಲಿಹ ಲಿಂಗವನು ಮನ್ನಿಸಲಿಕರಿಯದಲೆ

ಬಿನ್ನಣದಿ ಕಟೆದ ಪ್ರತಿಮೆಗಳಿಗೆರಗುವಾ

ಅನ್ಯಾಯ ನೋಡು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1172 :

ತುರುಕನ ನೆರೆ ಹೊಲ್ಲ। ಹರದನ ಕೆಳೆ ಹೊಲ್ಲ।

ತಿರಿಗೂಳನಟ್ಟು ಉಣಲೊಲ್ಲ,ಪರಸತಿಯ।

ಸರಸವೇ ಹೊಲ್ಲ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1173 :

ಸತ್ಯಕ್ಕೆ ಸರಿಯಿಲ್ಲ । ಮಿಥ್ಯಕ್ಕೆ ನೆಲೆಯಿಲ್ಲ ।

ಹೆತ್ತಮ್ಮನಿಂದ ಹಿತರಿಲ್ಲ ನರರೊಳಗೆ ।

ನಿತ್ಯರೇ ಇಲ್ಲ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1174 :

ಉತ್ಪತ್ತಿಗೆ ಬೊಮ್ಮಗಡ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ವಿಷ್ಣುಗಡ

ಹತವ ಗೈವುದಕ್ಕೆ ರುದ್ರಗಣ, ಇವರುಗಳ

ಸ್ಥಿತಿಯನರಿಯೆಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1175 :

ದಿಟವೆ ಪುಣ್ಯದ ಪುಂಜ | ಸಟೆಯೆ ಪಾಪದ ಬೀಜ

ಕುಟಿಲ ವಂಚನೆಯ ಪೊಗದಿರು – ನಿಜವ ಪಿಡಿ

ಘಟವ ನೆಚ್ಚದಿರು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1176 :

ಮಡಿಯನುಟ್ಟವರನ್ನು । ನುಡಿಸುವರು ವಿನಯದಲಿ ।

ಒಡಹುಟ್ಟಿದವರು ಅರುವೆಯನು ಉಟ್ಟಿಹರೆ ।

ನುಡಿಸ ನಾಚುವರು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1177 :

ಬಂಡುಣಿಗಳಂತಿಹರು । ಭಂಡನೆರೆ ಯಾಡುವರು ಕಂಡುದನು

ಅರಿದು ನುಡಿಯರಾ ಹಾರುವರು ।

ಭಂಡರೆಂದರಿಗು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1178 :

ಒಂದು ಒಂಭತ್ತು ತಲೆ । ಸಂದ ತೋಳಿಪ್ಪತ್ತು ।

ಬಂಧುಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಕೆಡಿಸಿತು, ಪತಿವ್ರತೆಯ ।

ತಂದ ಕಾರಣದಿ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1179 :

ಹೆಣ್ಣಿಗೂ ಮಣ್ಣಿಗೂ ಉಣ್ಣುದುರಿಯಲುಬೇಡ ।

ಹೆಣ್ಣಿನಿಂದ ಕೆಟ್ಟ ದಶಕಂಠ ಕೌರವನು ।

ಮಣ್ಣಿಂದ ಕೆಡನೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1180 :

ಅರಿಯೆನೆಂಬುವದೊಂದು । ಅರಸು ಕೆಲಸವು ಕಾಣೋ ।

ಅರಿದೆನೆಂದಿಹನು ದೊರೆಗಳಾ ಆಳೆಂದು ।

ಮರೆಯಬೇಡೆಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1181 :

ವಂಶವನು ಪುಗನೆಂದಿ, ಗಾಶಿಸನು ಪರಧನವ

ಸಂಶಯವನಳಿದ ನಿಜಸುಖಿ ಮಹಾತ್ಮನು

ಹಿಂಸೆಗೊಡಬಡನು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1182 :

ಕೊಲು ಧರ್ಮಗಳ – ನೊಯ್ದು । ಒಲೆಯೊಳಗೆ ಇಕ್ಕುವಾ ।

ಕೊಲಲಾಗದೆಂಬ ಜೈನನಾ ಮತವೆನ್ನ ।

ತಲೆಯ ಮೇಲಿರಲಿ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1183 :

ತತ್ವದಾ ಜ್ಞಾನತಾ । ನುತ್ತಮವು ಎನಬೇಕು ।

ಮತ್ತೆ ಶಿವಧ್ಯಾನ ಬೆರೆದರದು ।

ಶಿವಗಿರಿಂ । ದತ್ತಲೆನಬೇಕು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1184 :

ಸುರೆಯ ಹಿರಿದುಂಡವಗೆ । ಉರಿಯಮೇಲಾಡುವಗೆ ।

ಹರಿಯುವಾ ಹಾವ ಪರನಾರಿ ಪಿಡಿದಂಗೆ ।

ಮರಣ ಕಾಣಯ್ಯ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1185 :

ಮುದ್ದು ಮಂತ್ರವು, ಶುಕನು । ತಿದ್ದುವವು ಕುತ್ತಗಳ ।

ತಿದ್ದಿಯೂ ತಿದ್ದಲರಿಯವವು ಶಿವನೊಲಿಯ ।

ದಿದ್ದಿಹರೆ ಕಾಣೊ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1186 :

ಒಂದೂರ ಗುರುವಿರ್ದು । ವಂದನೆಯ ಮಾಡದೆ

ಸಂದಿಸೆ ಕೊಳ ತಿನಿತಿಪರ್ವನ – ಇಅರವು

ಹಮ್ದಿಯ ಇಅರವು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1187 :

ಏಳು ಕೋಟಿಯ ಏಳು ಲಕ್ಷದ

ಏಳು ಸಾವಿರದ ಎಪ್ಪತ್ತು ವಚನಗಳನ್ನು

ಹೇಳಿದಾನೆ ಕೇಳಿ ನಮ್ಮ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1188 :

ಸಂಗದಿಂ ಕೆಳೆಯಿಲ್ಲ । ಬಿಂಗದಿಂ ಹೊರೆಯಿಲ್ಲ

ಗಂಗೆಯಿಂದಧಿಕ ನದಿಯಿಲ್ಲ – ಪರದೈವ

ಲಿಂಗದಿಂದಿಲ್ಲ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1189 :

ಮಾತು ಬಲ್ಲಾತಂಗೆ ಮಾತೊಂದು ಮಾಣಿಕವು

ಮಾತು ತಾನರಿಯದಧಮಂಗೆ ಮಾಣಿಕವು

ತೂತು ಬಿದ್ದಂತೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1190 :

ತೆಪ್ಪವನ್ನು ನಂಬಿದಡೆ । ತಪ್ಪದಲೆ ತಡಗಹದು ।

ಸರ್ಪಭೂಷಣನ ನಂಬಿದಡೆ ಭವಪಾಶ ।

ತಪ್ಪಿ ಹೋಗುವುದು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1191 :

ಕಂಡವರು ಕೆರಳುವರು। ಹೆಂಡತಿಯು ಕನಲುವಳು।

ಖಂಡಿತದಿ ಲಕ್ಷ್ಮಿ ತೊಲಗುವಳು, ಶಿವನೊಲುಮೆ।

ಕಂಡು ಕೊಳದಿರಲು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1192 :

ಅಂಕದರ್ಜುನ ಹೇಡಿ , ಶಂಕರನು ತಿರಿದುಂಡ

ಪಂಕಜನಾಭ ದನಕಾಯ್ದ , ಇನ್ನುಳಿದವರ

ಬಿಂಕಬೇನೆಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1193 :

ಸಂಗದಿಂ ಕೆಳೆಯಿಲ್ಲಿ । ಭಂಗದಿಂ ವ್ಯಥೆಯಿಲ್ಲ ।

ಗಂಗೆಯಿಂದಧಕ ನದಿಯಲ್ಲಿ ಪರದೈವ ।

ಲಿಂಗದಿಂದಿಲ್ಲ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1194 :

ಸಾಣೆ ಕಲ್ಲೊಳು ಗಂಧ । ಮಾಣದಲೆ ಎಸೆವಂತೆ ।

ಜಾಣಸದ್ಗುರುವಿನುಪದೇಶದಿಂ ಮುಕ್ತಿ

ಕಾಣಿಸುತ್ತಿಹುದು ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1195 :

ನೂರಮುವತ್ತು ಗುರಿ। ಬೇರೆ ಇನ್ನೊಂದು ತಲೆ।

ಊರಿದವು ಎರಡು ಸಮಪಾದ,ಮತ್ತೆರಡ।

ನೂರದೇಕೆಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1196 :

ಎಂತು ಜೀವಿಯ ಕೊಲ್ಲ । ದಂತಿಹುದು ಜಿನಧರ್ಮ ।

ಜಂತುಗಳ ಹೆತ್ತು ಮರಳಿಯದನೇ ಸಲಹಿ ।

ದಂತವನೆ ಜೈನ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1197 :

ಕಾಯ ಕಮಲವೇ ಸಜ್ಜೆ ಜೀವರತುನವೇ ಲಿಂಗ

ಭಾವ ಪುಷ್ಪದಿಂ ಶಿವಪೂಜೆ ಮಾಡುವವನ

ದೇವನೆಂದೆಂಬೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1198 :

ಒಂದೊಂದು ಹನಿಬಿದ್ದು ನಿಂದಲ್ಲಿ ಮಡವಕ್ಕು

ಸಂದ ಸತ್ಪುರುಷ ನೋಡಲಾಗಿ ಪರಬೊಮ್ಮ

ಮುಂದೆ ಬಂದಕ್ಕು , ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1199 :

ವಿದ್ಯೆಯೇ ತಾಯ್ತಂದೆ । ಬುದ್ಧಿಯೇ ಸೋದರನು ।

ಆಭ್ವಾನ ಕಾದರವ ನೆಂಟ, ಸುಖದಿ ತಾ ।

ನಿದ್ದುದೇ ರಾಜ್ಯ ಸರ್ವಜ್ಞ||

ಸರ್ವಜ್ಞ ವಚನ 1200 :

ಉದ್ದುರುಟು ಮಾತಾಡಿ । ಇದುದನು ಹೋಗಾಡಿ ।

ಉದ್ದನಾ ಮರವ ತುದಿಗೇರಿ ತಲೆಯೂರಿ ।

ಬಿದ್ದು ಸತ್ತಂತೆ ಸರ್ವಜ್ಞ||